Logo
Prev
search
Print
addthis
Rotate
Help
Next
Contents
All Pages
Browse Issues
Buy This Issue
Επιλέξτε έκδοση
Δευτέρα
Πέμπτη
Σάββατο
Home
'
Neos Kosmos Thursday : 2 October 2014
Contents
Γράμματα στο Νέο Κόσμο Ο «Νέος Κόσμος», ως γνωστόν, ενθαρρύνει τη δημοσίευση επιστολών. Η εφημερίδα μας αφιερώνει ένα σημαντικό μέρος του χώρου της, για να έχουν τη δυνατότητα οι αναγνώστες να διατυπώνουν τις απόψεις τους. Ο «Νέος Κόσμος» δημοσιεύει, μερικές φορές, ποιήματα, ή στίχους αναγνωστριών και αναγνωστών του, αλλά προτεραιότητα έχουν οι επιστολές. Οι στίχοι καλό θα είναι ν´ αποφεύγονται. Επειδή δεν είναι δυνατόν να δημοσιεύονται όλες οι επιστολές - και πολύ περισσότερο οι στίχοι -, παρακαλούνται οι επιστολογράφοι να έχουν υπ´ όψη τους τα εξής: •Οι επιστολές θα πρέπει να στέλνονται μόνο στο «Νέο Κόσμο». Η εφημερίδα μας δεν δημοσιεύει επιστολές, που έχουν, ήδη, δημοσιευθεί σε άλλα έντυπα. •Οι επιστολές θα πρέπει να είναι σύντομες και καθαρογραμμένες. Προτιμότερο είναι να γράφονται μέσω email (Greek ISO Encoding) ή στο Microsoft Word και να στέλνονται σαν Attachment. Να χρησιμοποιείτε πάντα ελληνικά fonts, π.χ.Times New Roman (ποτέ Symbol). Δεχόμαστε μόνο κείμενα γραμμένα σε πλατφόρμα PC (Windows) και όχι Macintosh. •Παρακαλούνται δε οι επιστολογράφοι να μας εφοδιάζουν με τα πλήρη στοιχεία τους (όνομα, διεύθυνση και τηλέφω- νο), για να μπορούμε να ελέγχουμε την αυθεντικότητα των επιστολών. åðéóôïëÝò πληροφορίες Ταχυδρομικά PO Box 6068 Hawthorn West VIC 3122 Email letters@neoskosmos.com.au Fax (03) 9482 2962 Πού να στείλετε τις επιστολές σας 12 - ΝΕΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΠΕΜΠΤΗ 2 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2014 Ευχαριστίες Αγαπητοί μου συμπατριώτες, φίλες και φίλοι, σας ευχαριστώ ειλικρινά που με τιμήσατε με την παρουσία σας στην παρου- σίαση των δύο νέων βιβλίων μου «Γυάλινος Κόσμος - Εύ- θραυστος» και «Διάπυρες Εμπει- ρίες», την Κυριακή, 14/9/2014. Εκτιμώ ειλικρινά την ανταπόκρι- σή σας. Ευχαριστώ ολόθερμα την φι- λόλογο και γνωστή δημοσιο- γράφο, κ. Βίβιαν Μόρρις, για τον τρόπο με τον οποίο προσέγγισε τις δύο νέες ποιητικές συλλογές μου, και για την εμπεριστατωμέ- νη ομιλία της, η οποία με συγκί- νησε βαθύτατα, καθώς και για την κατατοπιστική κάλυψη της εκδήλωσης στον "Νέο Κόσμο" στις 18/9/2014. Ένα πολύ μεγάλο ευχαριστώ στον Παναρκαδικό Σύλλογο Μελβούρνης και Βικτωρίας «Ο Κολοκοτρώνης», το Διοικητικό Συμβούλιο του οποίου, υπό την προεδρία του κ. Δημήτρη Αλε- ξόπουλου, ενέταξε τις βιβλιο- παρουσιάσεις στο πρόγραμμα εκδηλώσεων για την απελευ- θέρωση της Τριπολιτσάς. Ευχαριστώ την πρόεδρο του Ελληνο-Αυστραλιανού Πολιτι- στικού Συνδέσμου Μελβούρ- νης, την ακαταπόνητη κ. Καίτη Αλεξοπούλου, καθώς και το Διοικητικό Συμβούλιο, που με τόσο ζήλο προωθούν τα ελλη- νικά Γράμματα. Για τον ίδιο λόγο, ευχαριστώ και τον κ. Θύμιο Χαραλαμπό- πουλο, πρόεδρο του Συνδέ- σμου Ελλήνων Λογοτεχνών και Συγγραφέων Αυστραλίας, και τους συνεργάτες του. Η πα- ροικία μας πρέπει να είναι υπε- ρήφανη για τους δύο αυτούς οργανισμούς, που βρίσκονται στο επίκεντρο της πολιτιστικής δραστηριότητάς της. Ευχαριστώ την λογοτέχνιδα και πανεπιστημιακό, κ. Κων- σταντίνα Ντούνη, για τον άψογο συντονισμό της όλης εκδήλω- σης, καθώς και για τις υπέροχες μεταφράσεις κάποιων ποιημά- των από τα νέα μου βιβλία. Ευχαριστώ τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης της παροικίας μας, «Νέο Κόσμο», «Τα Νέα», Ράδιο Ελλάς-3ΧΥ, για τις ανα- κοινώσεις, καθώς και την κ. Ρένα Φραγκιουδάκη, για τη συ- νέντευξη στο πρόγραμμά της «Καλειδοσκόπιο». Επίσης, το Ράδιο SBS για τις ανακοινώσεις, και τον κ. Σωτήρη Χατζημανώ- λη, για τη συνέντευξη από τον ίδιο σταθμό. Ευχαριστώ τον Δρα Χρήστο Φίφη, για τη συνέντευ- ξη από το Ράδιο 3ΖΖΖ, καθώς και τον κ. Βαγγέλη Καψάλη για τη συνέντευξη και τις ανακοι- νώσεις από τον ίδιο σταθμό. Ευχαριστώ, επίσης, την κ. Ευ- φροσύνη Θεοδοσίου για την κάλυψη της εκδήλωσης στην εφημερίδα «Τα Νέα», 17-9-14. Ευχαριστώ θερμά την κ. Άντζελα Τσώνη, η οποία συνε- χίζει επάξια την προώθηση του παροικιακού βιβλίου που είχε αρχίσει ο αείμνηστος σύζυγός της, Θεόδωρος Τσώνης, με τις «Εκδόσεις Τσώνη». Ευχαριστώ τους διευθυντές του Τυπογραφείου Venus Press, και καλούς φίλους, Δι- ονύση και Βενέτα Κωστοπού- λου, για τη θαυμάσια εκτύπω- ση των δύο βιβλίων μου, για την άψογη δουλειά που έχουν κάνει. Επίσης, ευχαριστώ θερμά τον εξαίρετο ζωγράφο, Άντζη Λαμπίρη, ο οποίος μου παρα- χώρησε το δικαίωμα να χρη- σιμοποιήσω τον πίνακά του "Cactus on the slope of Mount Taygetos", ο οποίος είχε συ- μπεριληφθεί στην έκθεση "Antipodean Palette" 2014 που είχε διοργανώσει ο Πολιτιστι- κός Σύνδεσμος, και τώρα κο- σμεί το εξώφυλλο του βιβλίου μου «Διάπυρες Εμπειρίες» Επίσης, ευχαριστώ τον γα- μπρό μου, Ανδρέα Θεοδω- ρόπουλο, η φωτογραφία του οποίου με μερική άποψη του Λονδίνου κοσμεί το εξώφυλ- λο του βιβλίου μου «Γυάλινος Κόσμος - Εύθραυστος». Κλείνοντας, ευχαριστώ όλες τις κυρίες που είχαν την καλο- σύνη να συνδράμουν με γλυ- κίσματα ή με οποιονδήποτε άλλον τρόπο. Εύχομαι σε όλους υγεία. Ειλικρινά σας ευχαριστώ όλους, ΝΤΙΝΑ ΑΜΑΝΑΤΙΔΟΥ (Μελβούρνη) Απάντηση στους κ.κ. Καπνιά και Χαμπίμπ Στην επιστολή του, που κατα- χωρήθηκε στην αγγλική έκδοση του «Ν.Κ.», το περασμένο Σάβ- βατο, ο κ. Ν. Χαμπίμπ ασχολή- θηκε και πάλι με την Κοινότητά μας, επικρίνοντας την τωρινή της διοίκηση και εκφράζοντας τη λύπη του που ο πρώην πρό- εδρος της Κοινότητας υποχρε- ώθηκε, όπως διατείνεται, να παραιτηθεί από τη θέση του. Γράφει ο κ. Χαμπίμπ ότι η παραίτηση του κ. Καπνιά ήταν αποτέλεσμα πιέσεων που τού γίνονταν από άτομα που στε- ρούνται αναγνωρισμένης μόρ- φωσης, σχετικής πείρας και προοδευτικών ιδεών και που πάντα προσπαθούσαν να κυρι- αρχήσουν παντού με σαρωτικές τακτικές, αλλά και χρησιμοποιώ- ντας τους συγχωριανούς τους, για να επηρεάζουν καταστάσεις και να επιβάλλονται. Αυτή είναι η δεύτερη επιστο- λή του κ. Χαμπίμπ που, μαζί με μια άλλη του κ. Καπνιά, δίνουν στον αναγνώστη την εντύπωση ότι στην Κοινότητά μας υπάρ- χουν κλίκες που παρεμποδίζουν τη συμμετοχή νέων στη διοίκη- σή της και ότι, αν υπάρξουν τέ- τοιες συμμετοχές, ασκούν πιέ- σεις για να τους απομακρύνουν. Τόσο στην προηγούμενη επι- στολή του κ. Καπνιά -που για περισσότερη επίδραση την είχε δημοσιεύσει και στην αγγλική, αλλά και στην ελληνική έκδο- ση του «Ν.Κ.»-, όσο και στην επιστολή του κ. Χαμπίμπ, δεν απάντησα προσπαθώντας να αποφύγω πιθανή εμπλοκή της Κοινότητας σε περισσότερες δυσάρεστες καταστάσεις. Στη νέα, όμως, επιστολή του κ. Χα- μπίμπ δεν επιτρέπεται αποφυγή απάντησης, επειδή δείχνει όχι μόνον ότι υπάρχει παντελής διαστρέβλωση της δήθεν διά- θεσης του κ. Καπνιά για ομα- λή και αποδοτική συνεργασία, αλλά και αγενέστατο θράσος με απρεπείς χαρακτηρισμούς. Οι κατηγορίες του κ. Καπνιά, ότι οι παλαιοί "προύχοντες" της Κοινότητας Box Hill, όπως τους χαρακτηρίζει, αρνούνταν να δεχθούν τις νεοτερίζουσες προτάσεις του, δήθεν προα- σπιζόμενοι τις «καρέκλες» τους, είναι όχι μόνο ψευδέστατες και ασύστολες αλλά προσβάλλουν κάθε άτομο, που, για περισσό- τερα από 45 και πλέον χρόνια, προσέφερε τις υπηρεσίες του ανιδιοτελώς στην Κοινότητα, πάντα με την ελπίδα ότι θα επικρατούσε κάποτε διάδοχη κατάσταση με τη συμμετοχή των νέων μας. Όταν πρόσφατα η Κοινότητα Μποξ Χιλ γιόρτασε τα 40 χρόνια από την ίδρυσή της, στις τότε εορταστικές της εκδηλώσεις δόθηκε ξέχωρη έμφαση στους νέους, από τους οποίους εγ- γράφηκαν αρκετοί ως μέλη. Το γεγονός ότι έγινε κάτι τέτοιο αποτελεί απόδειξη του ενδια- φέροντός μας για τη συμμετο- χή των νέων, που γίνεται ακόμη πιο αδιάψευστη με το ότι ένας από τους συμμετέχοντες σ' εκείνη την εκδήλωση, ο ίδιος ο κ. Καπνιάς, τιμήθηκε με την ανάδειξή του στη θέση του προέδρου. Η παραίτηση του κ. Καπνιά, δεν ήταν αποτέλεσμα διά προ- σωπικών διαπληκτισμών, με εγωιστικά κίνητρα, αλλά ήταν κυρίως επακόλουθο του ότι εφάρμοζε δικές του πρωτοβου- λίες χωρίς να υπολογίζει και να κατατοπίζει τα άλλα μέλη του Δ.Σ. που πληροφορούμασταν πολύ αργότερα τις εξελίξεις σε πολύ βασικά θέματα της λει- τουργίας του οργανισμού. Όταν το Διοικητικό Συμβού- λιο συζητούσε για σχετικά με το προτεινόμενο νέο κτίριό της θέματα και το Multicultural Commission είχε εγκρίνει χρη- ματοδότηση ύψους 600.000 δολαρίων, ο κ. Καπνιάς, σε απόλυτη άγνοια του Διοι- κητικού Συμβουλίου και με αχαρακτήριστη δική του πρω- τοβουλία, ειδοποίησε στις 10/4/2014 το Commission ότι η Κοινότητα ακυρώνει την αίτησή της για τη χρηματοδό- τηση, ακύρωση που η κυβερ- νητική αυτή υπηρεσία απο- δέχθηκε στις 15/4/2014. Την ίδια μέρα, ο κ. πρόεδρος, με έλλειψη κάθε σοβαρότητας, ειδοποίησε πάλι την Υπηρεσία ότι η Κοινότητα χρειάζεται και θέλει την επιχορήγηση. Από τότε που ο κ. Καπνιάς ανέλαβε την προεδρία της Κοινότητας Box Hill υπήρξαν πολλά τέτοια παραδείγματα αυταρχικών πρωτοβουλιών που, οπωσδήποτε, θα προκα- λούσαν αντιδράσεις σε πρό- εδρο οποιοσδήποτε οργανι- σμού, αδιάφορα ηλικίας. Ο κ. Καπνιάς εξέφρασε τη δυσαρέσκειά του και όταν ζη- τήθηκε η αλλαγή του γραμμα- τέα, που δεν ήταν κατάλληλος γι' αυτή τη θέση, θεώρησε τον εαυτό του προσβεβλημένο. Αναφορικά με τα σχέδια για το νέο κτίριο, ύστερα από μερικές αλλαγές για να μει- ωνόταν το γενικό κόστος της δαπάνης, τελικά ο κ. Καπνιάς συμφώνησε στο να μην υπερ- βούν κάποιο όριο οι δαπάνες. Την επομένη, όμως, της απο- δοχής του αυτής, υπέβαλε την παραίτησή του και βιάστηκε να στείλει την επιστολή του στο «Ν.Κ.» για να κερδίσει συ- μπάθειες, με κατηγορίες και παραποιήσεις των λόγων της παραίτησής του. Επιτέλους, η παραίτησή του ήταν προσωπι- κή, δική του απόφαση. Αλλά γιατί και το όψιμο εν- διαφέρον του κ. Χαμπίμπ για την Κοινότητα, αφού, επιτέ- λους, οι βασικοί της σκοποί είναι η διατήρηση της ελλη- νικότητας και της γλώσσας μας; Μήπως κάνω λάθος στο ότι ο ίδιος αυτοπαρουσιάζεται ως μη ελληνικής καταγωγής και ότι ποτέ δεν έκανε την παραμικρή και ελάχιστη προ- σπάθεια να κατέβει από το υψηλό επίπεδο της πολυπα- νεπιστημιακής του κατάρτισης για να μάθει να διαβάζει έστω και δύο μόνο αράδες από ελ- ληνικό κείμενο; Παρ' όλα αυτά, η Κοινότητα έχει πάντα ανάγκη από βοή- θεια, πάντα χρειάζεται τη συ- μπαράσταση ανθρώπων που θέλουν να βοηθήσουν, φθάνει η συμπαράστασή τους να είναι γνήσια και να μη χρησιμοποι- ούν τέτοιες ποταπές και υβρι- στικές εκφράσεις, ακόμα και στις κατηγορίες τους. ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΤΟΥΠΑΣ Πρόεδρος Κοινότητας Box Hill Το Προεδρείο του ΣΑΕ αποχαιρετά τον αείμνηστο Θεόδωρο Σπυρόπουλο Είναι ιδιαίτερα οδυνηρό για όλους μας, να αποχαιρε- τούμε για το μεγάλο ταξίδι έναν δυναμικό συνεργάτη, έναν άξιο συνοδοιπόρο για πολλά χρόνια, έναν ευπα- τρίδη ηγέτη και, κυρίως, έναν αγαπημένο φίλο. Ο Θεόδωρος Σπυρόπουλος δεν είναι πια ανάμεσά μας. Μας εγκατέλειψε για άλλα μονοπάτια, διαφορετικά, και μας άφησε μόνους να συνε- χίσουμε την ανηφόρα. Ήμασταν μαζί στο Προ- εδρείο του ΣΑΕ από τον Ιανουάριο του 2007, και περάσαμε πολλά, εύκολα, αλλά και δύσκολα, ευχάρι- στα αλλά και δυσάρεστα, όμως, πάντα μας ένωνε η συμβουλή του, η αγάπη του, ο συνετός του λόγος. Δεν μπορούμε να ξεχάσου- με τους αγώνες του για την ελληνική γλώσσα, τα ζωτικά εθνικά μας θέματα, την ανα- κούφιση του συνανθρώπου και το περιβάλλον. Οι ιδέες του, οι προτροπές του και τα οράματά του εί- ναι μια παρακαταθήκη για όλους μας. Αγαπητοί μας, Έρια και Μαριάννα, Τα πιο ειλικρινή θερμά μας συλλυπητήρια, την συμπά- θεια και την αγάπη μας. Αγαπητέ μας Τεντ, καλό σου ταξίδι. Οι συνάδελφοι και φίλοι σου στο Προεδρείο του Σ.Α.Ε. από το 2007 ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΤΑΜΒΑΚΗΣ, ΟΛΓΑ ΣΑΡΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ, ΚΩΣΤΑΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ, ΓΙΑΝ- ΝΗΣ ΔΑΓΩΝΑΣ, ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ, ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΜΑ- ΡΑΝΤΙΔΗΣ, ΙΒΑΝ ΣΑΒΒΙΔΗΣ, ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ, ΧΑΡΗΣ ΓΚΟΥΒΕΛΗΣ, ΦΙΛΙΠ ΚΡΙΣΤΟΦΕΡ 1η Οκτωβρίου: Παγκόσμια Ήμερα Ηλικιωμένων Η Παγκόσμια Ημέρα των Ηλικιωμένων, γνωστή και ως Παγκόσμια Ημέρα για την Τρίτη Ηλικία, γιορτάζε- ται κάθε χρόνο την 1η Οκτω- βρίου. Υιοθετήθηκε από τη Γενική Συνέλευση του Ο.Η.Ε. το 1990. για να απο- τίει τον οφειλόμενο φόρο τιμής στους Ηλικιωμένους, αλλά και να επισημάνει τα προβλήματα, που αντιμετω- πίζουν. Ένα χρόνο αργότερα όρι- σε πέντε βασικές αρχές για τους Ηλικιωμένους, οι οποί- ες στοχεύουν στο να δια- σφαλίσουν ότι θα δοθεί προ- τεραιότητα στην Τρίτη ηλικία από όλες τις Κυβερνήσεις των κρατών του κόσμου. Αυτές οι αρχές είναι: (1) η Ανεξαρτησία (2) η ενεργός συμμετοχή των Ηλικιωμένων στα κοινά, (3) η δυνατότητα εκπλήρωσης των προσωπι- κών στόχων, (4) η Φροντίδα, 5) η Αξιοπρέπεια. Σύμφωνα με στοιχεία του Παγκοσμίου Οργανισμού Υγείας για τους Ηλικιωμέ- νους, οι ηλικιωμένοι ηλι- κίας άνω των 60 ετών που ζούσαν σε όλο τον Πλανήτη, το 2004 ήταν 600 εκατομμύ- ρια άτομα (άνδρες και γυναί- κες). Υπολογίζεται ότι μέχρι το 2025 ο αριθμός αυτός θα υπερβεί 1.2 δισεκατομμύρια, ενώ το 2050 θα έχει ξεπε- ράσει τα 2 δισεκατομμύρια. Όπως αναφέρει ο Ο.Η.Ε. η Παγκόσμια Ημέρα Ηλικιωμέ- νων έχει στόχο να αναγνω- ριστεί η συμβολή των ηλικι- ωμένων στην κοινωνική και οικονομική ανάπτυξη, και τούτο διότι στη σύγχρονη εποχή οι ηλικιωμένοι παί- ζουν ολοένα και πιο σημα- ντικό ρόλο, μέσω του εθε- λοντικού τους έργου, της μετάδοσης των εμπειριών και γνώσεών τους, τις βο- ήθειες που δίνουν στα παι- διά τους αναλαμβάνοντας να φροντίζουν τα εγγόνια τους, αλλά και της αυξανό- μενης συμμετοχής τους στη αγορά εργασίας. Μελέτες έχουν δείξει ότι ο μέσος χρόνος σε λεπτά της ώρας που διαθέτουν οι ηλικιωμένοι την ημέρα για να φροντίσουν όσους συγ- γενείς τους έχουν ανάγκη, κυμαίνεται από 201 λεπτά στις ηλικίες 65-74 ετών, έως 318 λεπτά στις ηλικίες 75 ετών και άνω. Αντιθέτως, οι νεώτεροι άνθρωποι αφι- ερώνουν μόλις 50 λεπτά της ώρας την ημέρα για να φροντίσουν κάποιον που τους έχει ανάγκη, καθώς δεν μπορούν να διαθέσουν περισσότερο χρόνο. Η συμ- βολή αυτού του είδους των ηλικιωμένων στη σύγχρονη κοινωνία μπορεί να εξασφα- λισθεί μόνον εάν οι ηλικιω- μένοι διατηρούν ένα ικανο- ποιητικό επίπεδο υγείας και μια καλή ποιότητα ζωής, το- νίζει ο Ο.Η.Ε. Η βασική προ- σπάθεια για τον ηλικιωμένο θα πρέπει να είναι η διατή- ρηση της καλής ποιότητας ζωής του, η εξασφάλιση της αυτονομίας και αυτάρκειάς του, όπως και η προστασία του σε περίπτωση ασθενεί- ας. Για να γίνουν αυτά, τα κράτη και οι φορείς θα πρέ- πει να εφαρμόσουν πολιτι- κές και προγράμματα που θα επιτρέψουν στους ηλικι- ωμένους να ζήσουν σε ένα περιβάλλον που ενισχύει τις δυνατότητές τους, προάγει την ανεξαρτησία τους ενώ τους προσφέρει στήριγμα και φροντίδα καθώς γηρά- σκουν. Σημαντικό, επίσης, είναι να αναγνωρίζεται και να γίνεται σεβαστή σε όλες τις κοινωνίες, η προσφορά, η αξιοπρέπεια, το κύρος και η παραγωγικότητα των εθελοντών και ατόμων που προσφέρουν σε όλες τις ηλικίες. Σύμφωνα με τα κριτήρια του Ο.Η.Ε. όταν το ποσοστό του πληθυσμού άνω των 65 χρόνων μιας χώρας εί- ναι άνω του 7% τότε αυτή η χώρα θεωρείται γερασμένη. Η Ελλάδα με το ποσοστό σήμερα του 17.1% και προ- οπτικές για το άμεσο μέλ- λον, το 2020, να πλησιάζει το 24%, θεωρείται ότι έχει περάσει κατά πολύ τα όρια μιας χώρας γερασμένου πληθυσμού. Ταυτόχρονα, ο πληθυσμός της χώρας από ηλικίας 0-14 ετών, αριθμεί μόνο 14% πράγμα που ση- μαίνει ότι, όχι μόνον γερνά- ει ως χώρα, αλλά ότι μελλο- ντικά θα μειωθεί σημαντικά και ο γενικός πληθυσμός της. Η Εθνική Στατιστική Υπηρεσία αναφέρει ότι στην Ελλάδα ο πληθυσμός άνω των 60 ετών ξεπερνούσε το 2004 τα 2.547.000 άτομα με τις γυναίκες να είναι περισ- σότερες από τους άνδρες. Στην Αυστραλία όπου ζούμε, τα πράγματα του- λάχιστον προς το παρών είναι πολύ καλύτερα. Οι στατιστικές του Ιουνίου 2005 μας λένε ότι ο πλη- θυσμός της Αυστραλίας ήταν 20.328.600 εκατ. και οι ηλικιωμένοι άνω των 65 ετών που ήταν η συντάξι- μη ηλικία, ανέρχονταν στα 2.983.000 εκατ. δηλαδή 6.8%. Από αυτόν τον αριθ- μό οι γυναίκες ηλικιωμένες ανέρχονταν στα 1.682.300 και οι άνδρες 1.300.700. Αυτό, όπως αναφέρω, είναι από στατιστικές του 2005. Είμαι, όμως, σχεδόν βέ- βαιος ότι σήμερα (2014) και εδώ στη Αυστραλία οι ηλικιωμένοι μας άνω των 65 ετών θα πλησιάζουν το 10% του πληθυσμού της χώρας. Η τρίτη ηλικία δεν σημα- τοδοτεί τίποτα άλλο παρά την αρχή ενός νέου κύ- κλου ζωής του ανθρώπου, την οποία καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε με σεβα- σμό αγάπη και συμπόνια, λαμβάνοντας υπόψη τα εμ- φανή χαρακτηριστικά που την διαφοροποιούν από τις υπόλοιπες κατηγορίες. Είναι ανάγκη να γίνει κοινή συνεί- δηση όλων, ότι τα άτομα της τρίτης ηλικίας αποτε- λούν αναπόσπαστο μέρος της κοινωνίας μας και ενερ- γό μέλος του κοινωνικού συνόλου. Οι ηλικιωμένοι πρέπει να αισθάνονται στα δύσκολα χρόνια που διανύ- ουμε, πως η κοινωνία αλλά περισσότερο οι οικογένειές τους δεν τους παραμελούν. Ο Έλληνας ηλικιωμένος τόσο εδώ που ζούμε, αλλά, κυρίως, στην Ελλάδα ήταν και είναι ο στυλοβάτης της οικογένειας. Ήταν και είναι αυτός που με το περίσσευ- μά του από τις οικονομίες του ή την πενιχρή σύντα- ξή του, στηρίζει σε πολλά σπίτια το οικογενειακό εισό- δημα, βοηθώντας τα άνεργα παιδιά του και φροντίζοντας τα μικρά εγγόνια του όταν εργάζονται οι γονείς τους. Ήταν και είναι αυτός που συμπληρώνει το δάνειο του σπιτιού των παιδιών του και των σπουδών των εγγονιών του. Είναι, λοιπόν, επιβεβλημέ- νη υποχρέωση και ανάγκη της ίδιας μας της ύπαρξης να σταθούμε στο πλάι αυ- τών των ανθρώπων που έδωσαν τα πάντα για εμάς και τώρα στη δύση της ζωής τους μας ζητούν το πιο απλό και εύκολο. Να συνε- χίσουμε να τους αγαπάμε, να τους εκτιμούμε, να τους σεβόμαστε και να τους συμ- μεριζόμαστε στα προβλή- ματά τους και να μην τους γυρίζουμε την πλάτη εγκα- ταλείποντάς τους στο έλεος του Θεού και στη συμπόνια και αγάπη των φιλανθρωπι- κών οργανισμών και ιδρυμά- των με ετήσιες επισκέψεις κάθε Χριστούγεννα, Πάσχα και τις Ημέρες του Πατέρα και της Μητέρας. Σήμερα, Παγκόσμια Ημέ- ρα των Ηλικιωμένων, ας μπούμε για λίγο στη θέση του παππού και της Γιαγιάς, του Πατέρα και της Μητέ- ρας, και άλλων συγγενικών μας προσώπων και συναν- θρώπων μας, γενικά, ας αναλογιστούμε ποια είναι η δική μας προσφορά απέ- ναντί τους και ακόμη περισ- σότερο ας φανταστούμε ότι θα θέλαμε να είναι σε λίγα χρόνια από τώρα η δική μας ζωή, αν βέβαια μας αξιώσει ο Θεός να φθάσουμε στην ηλικία τους. Τελειώνοντας θα ήθελα να προσθέσω ότι στην Πολιτεία μας υπάρχουν Σύλλογοι Ελ- λήνων Ηλικιωμένων σχεδόν σε κάθε περιοχή, οι οποίοι επιδοτούνται από τους Δή- μους και την κυβέρνηση της Βικτώριας. Στο Dandenong π.χ. που κατοικώ ο Σύλλο- γος Ηλικιωμένων της Κοι- νότητάς μας, που ιδρύθηκε το 1982, αριθμεί πάνω από 250 ενεργά μέλη. Το μικρό Κοινοτικό μας κέντρο είναι ανοικτό κάθε ημέρα για οποιοδήποτε ηλικιωμένο μας θελήσει να το επισκε- φτεί περάσει να ανταμώσει και να περάσει λίγες ώρες με ανθρώπους της ηλικί- ας του. Στην εβδομαδιαία συγκέντρωση των ηλικιω- μένων μας κάθε Πέμπτη, ο Σύλλογος προσφέρει καφέ και γεύμα στα μέλη του, και οι παρόντες πολλές φορές περνούν τα 150 άτομα και όλα μένουν ικανοποιημένα και ευχαριστημένα, περι- μένοντας με αγωνία αυτή την ημέρα κάθε εβδομάδα. Αξίζουν, πράγματι, πολλά συγχαρητήρια και ευχαρι- στήρια σε όλα τα Διοικητικά Συμβούλια των Συλλόγων Ηλικιωμένων της Πολιτείας μας και σε όλους τους εθε- λοντές και εθελόντριες για το θεάρεστο έργο που επι- τελούν για την Τρίτη Ηλικία, ΓΙΩΡΓΟΣ Κ. ΜΠΑΦΙΤΗΣ (Dandenong North) Οι αξιολογήσεις Κύριε Μητσοτάκη, είπατε ότι οι κατεργάρηδες υπάλληλοι, οι οποίοι προσκόμισαν πλα- στά δικαιολογητικά στις υπη- ρεσίες τους και βάσει αυτών προσελήφθησαν, θα απολυ- θούν. Δεν μας είπατε, όμως, για τις υπηρεσίες εκείνες (π.χ. ΕΜΠ), οι οποίες ενέχονται και προέβησαν σε εκατοντά- δες παράνομες προσλήψεις υπαλλήλων, βάσει πλαστών προϋπηρεσιών! Δεν μας είπα- τε για τις υπηρεσίες εκείνες που είχαν στήσει ολόκληρη φάμπρικα παράνομων προ- σλήψεων ημετέρων και οι ίδιες εξέδιδαν βεβαιώσεις πλαστών προϋπηρεσιών και έκαναν έτσι αθρόες μονιμο- ποιήσεις ημετέρων! Περιο- ρίσατε το θέμα σε κάποιους κατεργάρηδες υπαλλήλους, για τις υπηρεσίες, όμως, που έκαναν αυτές τις απατεωνιές, τι προτίθεσθε να κάνετε; Δεν θα αποδοθούν διοικητικές και ποινικές ευθύνες; Αλλά, μάλλον δεν θα το κάνετε, γιατί έτσι υπάρχει κίνδυνος να ξηλωθεί το κουβάρι της διαπλοκής και να αποκαλυ- φθεί το πελατειακό σύστημα σε όλο του το μεγαλείο, που όπως στην περίπτωση του ΕΜΠ, π.χ., προσελάμβαναν εργολάβους, πρώην συναλ- λασσόμενους με το Ίδρυμα και τους έκαναν υπαλλήλους στα 60 τους (!) και άλλα πολ- λά, ων ουκ έστιν αριθμός! Δεν θα το κάνετε όμως, για- τί το σύστημα διαπλοκής έχει διακομματικό χαρακτήρα και πολύ βαθιές ρίζες! ΓΙΑΝΝΗΣ ΔΕΜΕΡΤΖΙΔΗΣ (Μελβούρνη) Συγχαρητήρια και προτάσεις Θέλω πραγματικά να συγχαρώ τον πρόεδρο της Κοινότητας Μελβούρνης, Βασίλης Παπα- στεργιάδη, και όλους τους συνεργάτες του, που πέτυχαν το ακατόρθωτο. Μέσα σε χρόνο-ρεκόρ κα- τόρθωσαν να κτίσουν τον Ελληνικό Πύργο. Αυτό που απομένει τώρα είναι να νοικιαστεί, να είναι οικονομικά βιώσιμος και να αποφέρει εισόδημα στην Κοινότητα -όπως ήταν και ο αρχικός στόχος- και, βεβαίως, να στηθεί και ένα πραγματικά αξιόλογο πολιτιστικό κέντρο. Είμαι βέβαιος ότι θα γίνουν και τα δυο. Θέλω να συγχαρώ και το «Νέο Κόσμο» που δεν παύει να μας θυμίζει ποιοι «έφεραν την Κοινότητα» έως εδώ. Τελευ- ταίο παράδειγμα ο Μπάμπης Σταυρόπουλος στη στήλη του την περασμένη Πέμπτη. Νομίζω ότι αυτό θα πρέπει να το κάνει και ο άξιος πρόε- δρος, κ. Παπαστεργιάδης, και οι, επίσης άξιοι, συνεργάτες του. Είμαι νεοφερμένος στην Αυστραλία και, όπως έμαθα, η Ελλάδα κράτησε ζωντανή την Κοινότητα, δίνοντάς της κοντά επτά εκατομμύρια δο- λάρια. Καλά κάνουμε και ευχα- ριστούμε ξανά και ξανά τις αυστραλιανές Αρχές και τους ιδιώτες που πρόσφεραν διά- φορα ποσά για την ανέγερση του έργου. Δεν πρέπει, όμως, να ανα- δειχθεί περισσότερο η προ- σφορά της Ελλάδας; Όχι μόνο τα επτά εκατομμύρια δολάρια στην Κοινότητα, αλλά και οι 200.000 δολάρια (κάθε χρό- νο και για πολλά χρόνια έως πρόσφατα), στην Ομοσπονδία Ελληνικών Φεστιβάλ; Συνέ- βαλαν και αυτά να φτάσει το Φεστιβάλ Αντίποδες εδώ που έφτασε. Όπως συνέβαλαν και στο να χρεοκοπήσει η Ελλάδα και να βρεθώ και εγώ εδώ. Γι' αυτό με πονά και για αυτό θα ήθελα να αναγνωρίζεται η τε- ράστια βοήθεια της Ελλάδας προς την Κοινότητα (αλλά και προς άλλους οργανισμούς). Ακόμα και σήμερα η πτω- χευμένη Ελλάδα πληρώνει αρκετούς εκπαιδευτικούς για να διδάσκουν στην Αυστρα- λία. Και κάποιοι απ' αυτούς σε κοινοτικά σχολεία. Προς όφε- λος της ελληνομάθειας βεβαί- ως... Αλλά και των οργανισμών στους οποίους υπηρετούν οι αποσπασμένοι. Και οι οποίοι πληρώνονται από τους Έλλη- νες φορολογούμενους. Αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε. ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΣΙΜΑΡΗΣ (Μελβούρνη) Εκκλησία και πολιτική Με ενδιαφέρον διάβασα πρόσφατα στο «Νέο Κόσμο» ότι η Αρχιεπισκοπή Αυστρα- λίας δεν υπέγραψε την ανα- κοίνωση κατά της Χρυσής Αυγής επειδή δεν αναμει- γνύεται με την πολιτική. Σοβαρά; Συγγνώμη, αλλά δεν ήταν κύκλοι της Αρχιεπισκοπής που πρωτοστάτησαν για να χάσει την έδρα του ο Εργα- τικός βουλευτής, Στιβ Γε- ωργανάς, που τόσα πολλά προσέφερε στην παροικία και την Ελλάδα; Δεν ήταν η Αρχιεπισκοπή που υποδεχόταν «μετά βα- ΐων και κλάδων» τον Γλίξ- μπουργκ ως «βασιλιά» στο Σίδνεϊ; Μπορώ να αραδιάσω μια σελίδα του «Νέου Κόσμου» με ανάλογες «πολιτικές πα- ρεμβάσεις» της Αρχιεπισκο- πής. Αν υπέγραφε την ανακοί- νωση κατά της Χρυσής Αυ- γής η Αρχιεπισκοπή, μόνο επαίνους θα κέρδιζε από τη συντριπτική πλειοψηφία της παροικίας. ΔΩΡΑ ΦΙΣΤΗ (Μελβούρνη) Η πρώτη μέρα στο σχολείο 11 Σεπτέμβρη 2001. Ήμουν 9 χρόνων. Τετάρτη δημοτικού δηλαδή. Είχα διαλέξει βδομά- δες πριν τα ρούχα που θα φο- ρούσα, είχα μετρήσει τα πα- γωτά που είχα φάει το καλο- καίρι. Μπάνια δεν χρειάστηκε ποτέ να μετρήσω γιατί μικρή κάναμε ελεύθερο camping με τους δικούς μου, οπότε πάντα κέρδιζα όταν ερχόταν η ώρα της καταμέτρησης. Το δημοτικό δεν το πολυ- θυμάμαι αλλά αυτή την μέρα δεν θα την ξεχάσω ποτέ. Πήγα στο σχολείο το πρωί με την καινούργια τσάντα μου και την all time classic Ματίλντα κορδέλα στα μαλ- λιά. Κατά τις 12 που ήταν να με πάρει η μαμά μου από το σχολείο, με περίμενε η γει- τόνισσα. Μα γιατί δεν ήρθε η μαμά; Γιατί δεν έφυγε ο μπαμπάς από την δουλειά για να έρθει να με πάρει άμα η μαμά δεν μπορεί; Δύο πράγματα είχαν γίνει. Το ένα το ξέρουν όλοι. Δί- δυμοι πύργοι. Όλους τους είχε σοκάρει αλλά κανείς δεν είχε κλάψει. Εγώ όμως έκλαψα εκείνη την μέρα. Όχι για τους δίδυμους πύργους. Αλλά για την κολλητή της μαμάς μου που είχε «φύγει» το πρωί. Υπέφερε καιρό από καρκίνο. Την Ρία πάντα την φοβόμουν. Ήταν αυστηρή και μου έλεγε για πράγμα- τα που μου φαίνονταν πολύ ξένα. Πολιτική, ανεξαρτησία, φεμινισμός. Κάπνιζε και μου έκανε δώρο βιβλία. Η μαμά μου μέρες μου ζητούσε μια ζωγραφιά για να της την πάει στο νοσοκομείο και εγώ όλο βαριόμουν και όλο ξίνιζα γιατί ήξερα πως ό,τι κι αν ζωγράφιζα, της Ρίας δεν θα της άρεσε. Μια μέρα πριν ανοίξει το σχολείο, έδωσα στην μαμά την ζωγραφιά. Λες και η Ρία περίμενε την ζωγραφιά μου για να «φύ- γει». Και το παράπονό μου εκεί- νη την μέρα ήταν αν πήρε την ζωγραφιά. Από τότε στα- μάτησα να ζωγραφίζω και να ανυπομονώ για την πρώτη μέρα στο σχολείο. Και έμα- θα πως οι άνθρωποι που μας σημαδεύουν στην ζωή μας είναι αυτοί που όταν είμαστε μικρά τους φοβόμαστε αλλά τους αγαπάμε ταυτόχρονα. Είναι αυτοί που μας δίνουν μαθήματα ζωής. Και που μας κρίνουν από μικρά παιδάκια. Για να καταφέρουμε να με- γαλώσουμε κάποια στιγμή ευκολότερα. ΜΑΙΡΗ ΒΑΜΒΑΚΑ (Αθήνα)
Links
Archive
25 September 2014
9 October 2014
Navigation
Previous Page
Next Page