Logo
Prev
search
Print
addthis
Rotate
Help
Next
Contents
All Pages
Browse Issues
Buy This Issue
Επιλέξτε έκδοση
Δευτέρα
Πέμπτη
Σάββατο
Home
'
Neos Kosmos Monday : 17 August 2015
Contents
ΔΕΥΤΕΡΑ 17 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2015 ΝΕΟΣ ΚΟΣΜΟΣ - 17 ΑΘΛΗΤΙΚΑ Ο «Μαρσέλο» της Τσέλσι Ο Μπαμπά(ς) της Τσέλσι είναι πολύ μικρός για να γίνει ακόμα... πατέρας, όχι όμως και για να φορέσει τη φανέλα των «μπλε». Ο Δημοσθένης Γεωργακόπουλος παρουσιάζει τη διαδρομή του Γκανέζου, που στα 21 του γίνεται κάτοικος Λονδίνου. Όταν το 2004 ο Ζοσέ Μουρίνιο αναλάμβανε για πρώτη φορά την τεχνική ηγεσία της Τσέλσι, στο Ταμάλε της Γκάνας ένα 10χρονο αγόρι ενδεχομένως να αγνοούσε την ύπαρξη του αγγλικού πρωταθλήματος. Τότε, Αμπράμοβιτς και Μουρίνιο δαπανούσαν δεκάδες εκατομμύρια ευρώ για να οδηγήσουν τους «μπλε» στην κορυφή της Ευρώπης. Αυτό έγινε (χωρίς τον Μουρίνιο όμως) και έντεκα χρόνια μετά αυτό το αγόρι, ο Μπαμπά Ραχμάν, στα 21 του πλέον, θα αγωνίζεται υπό τις οδηγίες του Special One. Και μάλιστα όχι για ένα... κομμάτι ψωμί, καθώς η Τσέλσι θα δώσει 20 εκατομμύρια ευρώ (συν 10 εκατ. μπόνους) στην Άουγκσμπουργκ για να αντικαταστήσει τον Φιλίπε Λουίς με τον Γκανέζο αριστερό οπισθοφύλακα. Ο Μπαμπά ξεκίνησε να παί- ζει ποδόσφαιρο σε μια ομάδα δεύτερης κατηγορίας της πατρίδας του, την Dreams FC. Και όπως ήταν το όνομα της πρώτης του ομάδας, έτσι εξελίσσεται και η καριέρα του. Σαν όνειρο, δηλαδή. Το πρώτο άλμα το έκανε σε ηλικία μόλις 17 ετών. Πήγε δανεικός σε μια από τις καλύτερες ομάδες της χώρας του, την Asante Kotoko και με τις εμφανίσεις του αναδείχθηκε δεύτερος καλύτερος νέος ποδοσφαιριστής στη χώρα του, προσελκύοντας το ενδιαφέρον κάποιων εκ των κορυφαίων ομάδων της Ευρώπης. Μάντσεστερ Σίτι, Άρσεναλ και Πάρμα είχαν βάλει στο μάτι το ακατέργαστο «μαύρο διαμάντι» της Γκάνας, όμως παρά τις... σειρήνες, ο Μπαμπά προτίμησε τη γερμανική Γκρόιτερ Φιρτ, η οποία εκείνη τη σεζόν μόλις είχε ανέβει στην Μπουντεσλίγκα. «Επέλεξα την Γκρόιτερ Φιρτ, γιατί είναι η ομάδα που μπορεί να μου προσφέρει τις καλύτερες συνθήκες για να εξελιχθώ ως ποδοσφαιριστής», δήλωνε το 2012 ο Γκανέζος, ο οποίος αν και μόλις 18 ετών φαινόταν πως σκεφτόταν από τότε πολύ ώριμα για την ηλικία του. Το ντεμπούτο του με τη φανέλα της Γκρόιτερ Φιρτ έγινε στις 18 Αυγούστου του 2012 και ήταν... εφιαλτικό. Μπήκε ως αλλαγή στον αγώνα κυπέλλου με την Όφενμπαχ μέσα σε μισή ώρα συμμετοχής, αντίκρισε την κόκκινη κάρτα. Μάλιστα, η ομάδα του ηττήθηκε με σκορ 2-0 αποχαιρέτησε πρόωρα τη διοργάνωση. Σταδιακά, όμως, ο Μπαμπά άρχισε να παίρνει θέση βασικού στο αριστερό άκρο της άμυνας, ολοκληρώνοντας την πρώτη του σεζόν με 20 συμμετοχές. Η Γκρόιτερ Φιρτ υποβιβάστηκε εκείνη τη χρονιά στην Τσβαϊτελίγκα, όμως ο Μπαμπά παρέμεινε στην ομάδα. Φυσικά βασικός και την επόμενη σεζόν στη δεύτερη κατηγορία, η οποία όμως δε... χωρούσε άλλο τον Γκανέζο. Αφού δεν κατάφερε να οδηγήσει την ομάδα του στην Μπουντεσλίγκα μέσω των μπαράζ (έχασε την άνοδο από το Αμβούργο), ο 20χρονος - τότε - αριστερός μπακ αποχαιρέτησε την Γκρόιτερ Φιρτ τον Αύγουστο του 2014 με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Πέτυχε δύο γκολ (τα πρώτα του) στο ντέρμπι με την Νυρεμβέργη και την επόμενη ημέρα υπέγραψε στην Άουγκσμπουργκ, έναντι δύο εκατομμυρίων ευρώ. Αντίθετα με ό,τι του είχε συμ- βεί πριν από δύο χρόνια με την Γκρόιτερ Φιρτ, ο Μπαμπά συστήθηκε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο στους φίλους της Άουγκσμπουργκ, στο πρώτο του παιχνίδι μπροστά στο κοινό της. Η νέα του ομάδα μπορεί να ηττήθηκε εντός έδρας από την Ντόρτμουντ με 3-2 (είχε σκοράρει και ο Παπασταθόπουλος), όμως ο νεοαποκτηθής Γκανέζος έδωσε δείγματα της ποιότητάς του. Από το δικό του αριστερό πόδι βγήκαν οι δύο σέντρες για τα ισάριθμα τέρματα της ομάδας του και από εκείνο το παιχνίδι κι έπειτα κέρδισε την εμπιστοσύνη του προπονητή του, ο οποίος του έδωσε φανέλα βασικού. Λίγες ημέρες αργότερα ήρθε η πρώτη... δικαίωση για τον Μπαμπά, ο οποίος κλήθηκε για πρώτη φορά στην εθνική ομάδα της χώρας του για τα προκριματικά του Κυπέλλου Εθνών Αφρικής. Στις 10 Σεπτεμβρίου ο Γκανέζος έκανε την παρθενική του εμφάνιση με το εθνόσημο κόντρα στο Τόνγκο και από τότε δεν έχει χάσει ούτε ένα λεπτό. Σε όλα τα ματς είναι βασικός και αναντικατάστατος στο αριστερό άκρο της άμυνας (έχει αγωνιστεί και ως αριστερό χαφ) με τον Αβραάμ Γκραντ να του έχει απόλυτη εμπιστοσύνη. Οι δυο τους έφτασαν πολύ κοντά στην κορυφή της Αφρικής, όμως η Γκάνα ηττήθηκε στον τελικό του Κυπέλλου Εθνών από την Ακτή Ελεφαντοστού στα πέναλτι (ο Μπαμπά είχε ευστοχήσει στη διαδικασία). Εκτός από τις εμφανίσεις του στο Κύπελλο Εθνών Αφρικής, ο Μπαμπά κατέπληξε τους πάντες την προηγούμενη σεζόν με τη φανέλα της Άουγκσμπουργκ. Βασικός σε 30 παιχνίδια στην Μπουντεσλίγκα και συνέβαλε τα μέγιστα, ώστε οι Βαυαροί να τερματίσουν στην 5η θέση του πρωταθλήματος και να πάρουν ένα εισιτήριο για το Europa League. Αυτή η παρουσία του στα γερμανικά γήπεδα εκτόξευσε την αξία του στο ποδοσφαιρικό χρηματιστήριο. Πέρσι τέτοια εποχή η Άουγκσμπουργκ έδινε 2 εκατομμύρια ευρώ στην Γκρόιτερ Φιρτ για να τον αποκτήσει και σήμερα τον πουλάει 20+10 εκατομμύρια ευρώ στην Τσέλσι, η οποία είχε και τις καλύτερες συστάσεις για τον Γκανέζο από έναν πρώην προπονητή της. Είπαμε, ο Αβραάμ Γκραντ τον έχει παίκτη στην εθνική Γκάνας και είπε τα καλύτερα στη διοίκηση των «μπλε». Τώρα, στο χέρι του είναι να αποδείξει πως δεν τον αποκαλούν τυχαία νέο «Μαρσέλο». Μόλις 21 ετών είναι και θα αγωνιστεί κάτω από... Special οδηγίες. Μαυροκεφαλίδης: «Τα πολλά λόγια είναι φτώχεια» Tα... πολλά λόγια είναι φτώχεια για τον Λουκά Μαυροκεφαλίδη που τόνισε πως θέλει να βοηθήσει την ΑΕΚ όσο περισσότερο μπορεί. Ο Λουκάς Μαυροκεφαλίδης βρέθηκε στα γραφεία της ΑΕΚ και φωτογραφήθηκε με την φανέλα της νέας του ομάδας. Εκεί, συναντήθηκε με τον μεγαλομέτοχο Μάκη Αγγελόπουλο, τον μέτοχο Χάρη Κουτά, τον πρόεδρο Αλέξη Αλεξίου και τον αντιπρόεδρο Σταύρο Δουβή. Έπειτα μίλησε στο aekbc.gr: -Λουκά, τι σημαίνει για σένα η επιλογή σου να πεις το «ναι» στην ΑΕΚ; Και ειδικά την περίοδο της αναγέννησής της; «Είδα από την περασμένη περίοδο, ότι γίνεται σοβαρή δουλειά. Και γίνεται σοβαρή δουλειά και μέσα στην ομάδα και γύρω από την ομάδα. Νομίζω ότι είναι πολύ καλή προοπτική για μένα αυτό η ΑΕΚ και θέλω να βοηθήσω την ομάδα όσο γίνεται παραπάνω». -Βρέθηκες στην ΑΕΚ στην δική σου «κατάλληλη στιγμή» κατά τη γνώμη μας. «Σίγουρα, είμαι σε μία ηλικία που έχω αρκετή εμπειρία, έχω περάσει από αρκετές ομάδες που ήταν σε πολύ υψηλό επίπεδο. Αυτό θα βοηθήσει πάρα πολύ την ΑΕΚ νομίζω. Και σωματικά νιώθω πάρα πολύ καλά. Είμαι σε πολύ καλή ηλικία για να βοηθήσω την ΑΕΚ από όλες τις πλευρές». -Πριν να πεις το «ναι» είχες ενημερωθεί και για το ρόστερ της ΑΕΚ, ή αυτό δεν συνιστά το απόλυτο κίνητρο; «Είχα ενημερωθεί, ναι. Εντά- ξει τις μεταγραφές που γίνονται πάνω κάτω τις μαθαίνουμε. 'Έπαιξαν ρόλο οι μεταγραφές που έχουν γίνει στην επιλογή μου. Είδα ότι έχει πάρα πολύ καλούς και σοβαρούς παίκτες, μερικούς τους ξέρω κιόλας. Το θέμα είναι πώς τελειώνεις όμως. Πάντως, υπάρχει πάρα πολύ καλή προοπτική». - Θεωρείσαι από τους πλέον χαρισματικούς παίκτες και ως ταλέντο και ως χαρακτήρας. Πώς καταφέρνεις να διατηρείς αυτό το προφίλ αγωνιζόμενος σε μεγάλα σωματεία, με κόσμο και πίεση; «Το αγωνιστικό είναι καθαρά θέμα συγκέντρωσης και προπόνησης που κάνεις όλη την χρονιά. Έχω ένα ταλέντο που μου έδωσε ο Θεός, τα σωματικά προσόντα. Όλα είναι θέμα μυαλού και συγκέντρωσης για να βοηθήσεις όπου κι αν είσαι. Και φυσικά καλή ζωή». -Δεν πούλησες ποτέ «οπαδιλίκι», αλλά τι έχεις να πεις ως δέσμευση στον κόσμο της ΑΕΚ, ο οποίος δικαιολογημένα ενθουσιάστηκε από την μεταγραφή σου; «Το μόνο που μπορώ να πω εγώ είναι ότι... τα πολλά λόγια είναι φτώχεια. Όταν μπαίνεις μέσα στο γήπεδο εκεί αρχίζουν τα έργα εκεί μπορείς μόνο να αποδείξεις πράγματα και να κάνεις». -Μπορεί η ΑΕΚ να διεκδική- σει με αξιώσεις άμεσα τρόπαια; Ποια είναι η δική σου άποψη; «Κάθε αρχή είναι και πάρα πολύ δύσκολη. Δεν μπορούμε ακόμα να μιλάμε για τίτλους. Μέρα με την μέρα βλέπεις μέσα στην χρονιά ποιοι είναι οι στόχοι σου. Και σε οποιαδήποτε ομάδα που έχει στόχο ακόμη και την Ευρωλίγκα δεν μπορούν να πουν από την αρχή της σεζόν ότι πάμε να την κατακτήσουμε. Αυτόματα δημιουργείται μία κακή πίεση που δεν μπορεί να την διαχειριστεί η ομάδα. Βήμα βήμα, η ΑΕΚ θα δείχνει τι μπορεί να κάνει. Οι συνθήκες είναι πολύ καλές, από κει και πέρα χρειάζεται υπομονή από τον κόσμο και στήριξη. Τους στόχους τους βάζει ο πρόεδρος με τον προπονητή. Οι παίκτες δεν πρέπει να μιλάνε, μόνο να κάνουν προπόνηση και να είναι 100% συγκεντρωμένοι. Αυτό μόνο μπορώ να υποσχεθώ». -Η γνώμη σου για τον προπονητή Σάκοτα; «Μίλησα με τον κόουτς εννο- είται και έπαιξε σημαντικό ρόλο στην απόφασή μου να έλθω στην ΑΕΚ. Πιστεύω ότι πολλοί παίκτες λειτουργούν έτσι. Αν δεν με έπαιρνε τηλέφωνο θα ήταν πιο δύσκολα, όχι ότι δεν θα συμφωνούσα να υπογρά- ψω». -Είσαι στην πιο ώριμη μπασκετικά ηλικία. Τι περιμένεις ακόμα από τον… Μαυροκεφαλίδη; Ποιος είναι ο στόχος σου; «Ξέρω τι μπορώ να προσφέ- ρω και τι όχι. Το θέμα είναι να έχω υγεία και νομίζω ότι έχω την εμπειρία, την κατάλληλη συγκέντρωση που ζητάνε οι προπονητές, ώστε να μπορώ να προσφέρω πολλά σε μία ομάδα. Βάζω μικρούς στόχους γιατί έτσι έχω μάθει από την πορεία μου. Δεν θέλω να λέω μεγάλα λόγια». -Ήταν-είναι το… ΝΒΑ, το οποίο άγγιξες, ένα απωθημένο; «Όταν ήμουν πιο μικρός το σκεφτόμουν πάρα πολύ σοβαρά, αλλά στο NBA για να πιάσεις για μένα συγκεκριμένα, είναι να πας από πολύ μικρή ηλικία, ώστε να καθιερωθείς. Σε αυτή την ηλικία που είμαι και να μου δοθεί η ευκαιρία δεν θα το κάνω, αλλά ποτέ μην λες ποτέ». -Η ΑΕΚ επιστρέφει φέτος και στην Ευρώπη. Έχοντας μακρά εμπειρία από συμμετοχές στα ευρωπαϊκά Κύπελλα, πώς θεωρείς ότι πρέπει να διαχειριστεί η ομάδα αυτό το γεγονός; «Το Eurocup είναι μία πολύ σημαντική και δυνατή διοργάνωση, που έχω παίξει κιόλας αρκετά χρόνια. Όπως είδα τον όμιλό μας είναι πολύ σημαντικές ομάδες μέσα. Θα είναι ένας πολύ δύσκολος όμιλος. Χρειάζεται συμμετοχή όλων των παικτών γιατί θα υπάρχουν συνεχή ταξίδια. Θα είναι πολύ καλό για μας και θα έχει σίγουρα πολλά οφέλη». Όταν η Ίντερ έδωσε 2,5 δις δραχμές και αγόρασε τον Γεωργάτο Πριν από περίπου 16 χρόνια (11/8/1999), η Ίντερ ανακοίνωσε την απόκτηση του Γρηγόρη Γεωργάτου από τον Ολυμπιακό, δαπανώντας 2,5 δις δραχμές για να τον αγοράσει και να τον εντάξει στο δυναμικό της. Ήταν ο "τρελός φαλακρός" των φίλων του Ολυμπιακού. Ένας παίκτης που μπορούσε να ξεσηκώσει την εξέδρα με μια ενέργειά του, που έπιανε τον παλμό και την ψυχοσύνθεση του "ερυθρόλευκου" οπαδού και έγινε ένας από αυτούς. Συνδύαζε το πάθος με το ταλέντο και αποτελούσε ένα σύγχρονο μπακ χαφ που όμοιός του δεν υπήρχε στην Ελλάδα. Στις 11 Αυγούστου 1999 έκανε το μεγάλο άλμα για την Ιταλία, αφού τα ελληνικά σύνορα δεν χωρούσαν τα σπάνια ποδοσφαιρικά του χαρίσματα... Συμπληρώθηκαν 16 χρόνια από την ημέρα που ο Γρηγόρης Γεωργάτος άφηνε τον αγαπημένο του Πειραιά και ταξίδευε για το φινετσάτο και γκλαμουράτο Μιλάνο. Η Ίντερ είχε... απλώσει 2,5 δις δραχμές και έπεισε τον Σωκράτη Κόκκαλη να τον πουλήσει στους "νερατζούρι". Είχε προηγηθεί η μαγική του σεζόν με τους Πειραιώτες, που κατέκτησαν το νταμπλ, έφτασαν μια ανάσα από τους "4" του Champions League και ο ίδιος έκανε απίθανα πράγματα στο χορτάρι. Ένας αρτίστας των γηπέδων... Το αριστερό του ήταν σκέτη μαγεία. Διέθετε σέντρα "ξυράφι", ενώ όταν αποφάσισε να απειλήσει την απέναντι εστία, τότε ο εκάστοτε αντίπαλος γκολκίπερ τα έβρισκε σκούρα. Έπαιζε όλη την αριστερή πλευρά με άνεση, απαρτίζοντας ένα απίθανο δίδυμο με τον Πρέντραγκ Τζόρτζεβιτς. Αναμφίβολα το καλύτερο που είχε ποτέ ο Ολυμπιακός στο αριστερό "φτερό" του και δύσκολα θα υπάρξει ανάλογο. Επομένως, δεν ήταν δύσκολο να βρεθεί ομάδα να επενδύσει στα προσόντα του και ο Μάσιμο Μοράτι τον πήρε στην Ίντερ. Ο νυν αθλητικός διευθυντής των νταμπλούχων Ελλάδας το πήρε απόφαση να κάνει το βήμα στην καριέρα του και να παίξει στο Καμπιονάτο δίπλα σε παίκτες της αξίας του Ρονάλντο, του Βιέρι, του Σανέτι, του Μιχάιλοβιτς, του Ζαμοράνο και των υπολοίπων αστεριών των "νερατζούρι". Εκείνα τα χρόνια, το ιταλικό πρωτάθλημα ήταν πανίσχυρο και η Ίντερ αποτελούσε διεκδικήτρια του τίτλου. Δεν ήταν μένα. Δεν έχω ξαναδεί ποτέ στη ζωή μου να δίνεται τέτοια βάση στην ψυχολογία και στο στήσιμο της ομάδας. Πράγματα καινούργια για μένα" και πως "γνώρισα τη δόξα, την καταξίωση, την αγάπη των ανθρώπων της Ιντερ και του κόσμου. Με γνώριζαν ακόμη και οι Γιαπωνέζοι που έκαναν τουρισμό". Η πρώτη του χρονιά στην ιταλική ομάδα ήταν εξαιρετική. Μέτρησε 28 εμφανίσεις στο πρωτάθλημα και πέτυχε δυο γκολ, αποτελώντας ένα από τα αγαπημένα παιδιά του Μοράτι, ο οποίος έκανε τα πάντα για να τον φέρει στην ομάδα του και δικαιωνόταν για την επιλογή του. Ο Γεωργάτος συνέχισε τις "υψηλές πτήσεις" στην Ιταλία, έπαιζε βασικός και έκανε με τις σέντρες του εύκολη την ζωή του Κριστιάν Βιέρι. Ο "Γκέο" σέρβιρε και ο Ιταλός φορ εκτελούσε, απαρτίζοντας ένα εκπληκτικό δίδυμο που "πονοκεφάλιαζε" κάθε αντίπαλη άμυνα. Ο Λίπι ήταν ευχαριστημέ- λίγο πράγμα να παίζει σε ένα τέτοιο κλαμπ ο Γεωργάτος, ο οποίος δικαίωσε τις προσδοκίες εκείνων που τον έφεραν στο Μιλάνο. ΠΩΣ ΕΓΙΝΕ ΤΟ DEAL Το βράδυ της 11ης Αυγούστου 1999, η ΠΑΕ Ολυμπιακός ενημέρωσε με μια ανακοίνωση ότι οι τρεις απεσταλμένοι της Ιντερ συμφώνησαν μαζί της και απέκτησαν τον Γρηγόρη Γεωργάτο. Ο ίδιος ο παίκτης ενημερώθηκε λίγα λεπτά νωρίτερα και όταν συνειδητοποίησε ότι δεν πρόκειται για κάποιο αστείο και αφού πρώτα πέρασε ένα μίνι σοκ, ετοίμασε τις βαλίτσες του για να προλάβει να ταξιδέψει άμεσα και να βρει την αποστολή της νέας του ομάδας που είχε ήδη ξεκινήσει προετοιμασία. "Η ζωή μου αναστατώθηκε ξαφνικά εκείνο το βράδυ, ύστερα από το τηλεφώνημα του Πέτρου Κόκκαλη, με το οποίο με ενημέρωνε να ετοιμαστώ γιατί το Μιλάνο και η Ιντερ με περιμένουν. Κολακεύτηκα και μόνο σκεπτόμενος το γεγονός ότι θα αγωνίζομαι σε μία από τις ιστορικότερες ομάδες του παγκοσμίου ποδοσφαίρου και θα έχω συμπαίκτες προσωπικότητες του αθλήματος όπως οι Ρονάλντο, Ζαμοράνο, Βιέρι", είχε πει σε συνέντευξή του στην Καθημερινή ο Γεωργάτος για εκείνο το βράδυ που έμαθε ότι δεν θα συνεχίσει στο Λιμάνι. Η μετακίνηση του Γεωργά- του στην Ιντερ, αποτελούσε εκείνα τα χρόνια την πλέον ακριβή μετεγγραφή Έλληνα παίκτη στο εξωτερικό. Άλλωστε, δεν ήταν πολλοί οι Έλληνες παίκτες που πήγαιναν στο εξωτερικό εκείνα τα χρόνια και ειδικά σε ομάδες τέτοιου βεληνεκούς. Ο παίκτης υπέγραψε συμβόλαιο συνεργασίας, περίπου 400.000.000 δραχμών τον χρόνο. Αν μη τι άλλο, ένα πολύ μεγάλο ποσό για τον ίδιο και μια μεγάλη ευκαιρία να αποδείξει ότι μπορούσε να σταθεί στο υψηλότερο επίπεδο, έχοντας για προπονητή τον Μαρσέλο Λίπι. Η ΓΕΜΑΤΗ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ Η ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΒΙΕΡΙ Ο ίδιος είχε πει στην ίδια συνέντευξη πως "η προπόνηση με τον Μαρσέλο Λίπι ήταν κάτι το εξωπραγματικό για νος μαζί του, ο ίδιος έπαιζε πολύ καλά, όμως δεν αισθανόταν γεμάτος. Η Ελλάδα, ο Πειραιάς, ο Ολυμπιακός, οι φίλοι του, τα πάντα του έλειπαν και ήθελε να επιστρέψει. "Είμαι από τους ανθρώπους που αναζητούν διαφορετικά πράγματα από αυτά που μου έδιναν στην Ιταλία" έλεγε ο ίδιος και απαντώντας στο αν μεθόδευσε την επιστροφή του στην χώρα μας, είπε: "Χαλάρωσα, με αποτέλεσμα σε ορισμένα παιχνίδια να μην αποδίδω αυτό που περίμεναν. Πίστευα ότι θα πάρουν κάποιον άλλον στη θέση μου, αν η απόδοσή μου δεν ήταν καλή, και από το καλοκαίρι θα με άφηναν να φύγω". Δεν κατόρθωσε να αντέξει τον τρόπο ζωής στο Μιλάνο. Ήταν απόμακρος και καταθλιπτικός. Το έλεγε και στους φίλους του, τον Ανατολάκη και τον Ελευθερόπουλο, οι ίδιοι όμως τον προέτρεπαν να μείνει στην Ιταλία και να το παλέψει. ΟΙ ΣΤΙΓΜΕΣ ΠΟΥ ΠΕΡΝΟΥΣΕ ΜΕ ΤΟΝ ΡΟΝΑΛΝΤΟ Για δύο χρόνια μοιραζόταν το ίδιο δωμάτιο με τον Ρονάλντο και θυμάται από το "Φαινόμενο" πως την πρώτη φορά πριν χτυπήσει την πόρτα, πίστευε πως δεν θα τον δεχτεί, αφού θα ήθελε να έχει τις ανέσεις του. Όταν τον είδε όμως, σηκώθηκε, τον χαιρέτησε, του έδειξε το διπλανό κρεβάτι και από τότε έμεναν μαζί στα ξενοδοχεία. Για το πώς περνούσε την Οταν ο Ρομάριο έγινε Πελέ Το «FFT» θυμάται τη μέρα που ο θρυλικός «Μπαϊσίνιο» έφτασε τα 1.000 γκολ. Τουλάχιστον όσα εκείνος υπολόγισε ότι έβαλε στην καριέρα του ΓΡΑΦΕΙ Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΟΣ Ξεχάστε ότι ξέρατε για μυστικά ποδοσφαιρικής μακοροζωίας. Ξεχάστε τα κλισέ για καλή κι ήρεμη διαβίωση, για συνεπή προπόνηση, για αποφυγή βλαβερών εξωγηπεδικών συνηθειών. Ξεχάστε τα όλα! Κόντρα σε όλα αυτά τα αξιώματα, κάποια Κυριακή του 2009, ο μέγιστος ποδοσφαιρικός μπερμπάντης, ο 41χρονος τότε, Ρομάριο ντε Σόουζα Φαρία μπήκε στο κλαμπ που είχε ιδρύσει 46 χρόνια νωρίτερα ο Πελέ και στο οποίο έκτοτε κάνουν παρέα μοναχά οι δύο τους... Εκείνη τη μέρα ο σκόρερ φαινόταν ότι είχε μεγαλώσει. Τα μαλλιά του είχαν γκριζάρει προ πολλού, τα μυωπικά γυαλιά ενίσχυαν την εμφανή παρουσία του χρόνου, το σουλούπι του παρέμενε φυσικά αντι-ποδοσφαιρικό. Κι όμως ο «κοντούλης» κατάφερε να ξεπεράσει όλες τις αντιξοότητες και να πραγματοποιήσει τελικά το πολυπόθητο όνειρο να φτάσει τα 1.000 γκολ στην καριέρα του. Φορώντας τη φανέλα της αγαπημένης του Βάσκο ντα Γκάμα, στο 47' της αναμέτρησης με τη Σπορτ για τη δεύτερη αγωνιστική του Μπραζιλεϊράο, ο Ρομάριο κλήθηκε να εκτελέσει το πέναλτι που είχε κερδίσει ένα λεπτό νωρίτερα η ομάδα του. Ολο το γήπεδο σηκώθηκε, φωνάζοντας το όνομα του, παροτρύνοντάς τον να συναντήσει τη μοίρα του. Ο ίδιος ατάραχος, μασώντας- όπως συνηθίζει- τσίχλα, πήρε τη μπάλα, την έστησε στην άσπρη βούλα και αφού έριξε μία ματιά στις εξέδρες, στους συμπαίκτες του και στον αντίπαλο τερματοφύλακα, σημείωσε το τρίτο γκολ της νίκης (3-1) της Βάσκο και πέρασε στην ιστορία. ΣΤΑ ΧΝΑΡΙΑ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΙΑ Μάλιστα το έκανε με τον ίδιο τρόπο που το είχε κάνει και Πελέ το 1969, σκοράροντας από το σημείο του πέναλτι. Τότε ο κατά πολλούς «βασιλιάς» βρισκόταν σε ηλικία 29 λη που με τη σειρά του δεν είχε καμία σχέση με τη μετριοφροσύνη: «Είμαι ο καλύτερος Βραζιλιάνος ποδοσφαιριστής μετά το 1970», έλεγε πάντα σε ανύποπτο χρόνο, προκαλώντας τον θυμό όλων των άλλων μεγάλων της Σελεσάο. SEX ΚΑΙ ΓΚΟΛΑΚΙΑ ετών και τελικά κατόρθωσε να φτάσει τα 1.289 αγωνιζόμενος σε 1.363 αγώνες (τόσα τουλάχιστον ισχυρίζεται εκείνος ότι έχει βάλει). Ο «Μπαϊσίνιο» ήταν εξ αρχής συνειδητοποιημένος ότι δεν θα μπορούσε να φτάσει ποτέ το εν λόγω ρεκόρ, ενώ ακόμα και το δικό του επίτευγμα επίσης αμφισβητείται τόσο από τον Πελέ όσο και από την FIFA που δεν του τα αναγνωρίζει όλα. Σύμφωνα με τη λίστα των τερμάτων του, ο Ρομάριο έχει πετύχει 76 γκολ ως ερασιτέχνης και με τις μικρότερες ομάδες της Βάσκο, ενώ 12 εξ αυτών έχουν σημειωθεί σε ανεπίσημα φιλικά. Τα περισσότερα γκολ του τα έχει πετύχει με τη φανέλα της αγαπημένης του Βάσκο (324), ενώ τα συνολικά επίσημα ματς του ανέρχονται στα 1022. Ο Ρομάριο ήθελε να φτάσει τα 1.000 στο θρυλικό «Μαρακανά», αλλά σε τέσσερις προσπάθειές του εκεί δεν τα κατάφερε και με την επιστροφή της Βάσκο στο «Σάο Τζανουάριο», η… κατάρα έσπασε και το όνειρο έγινε πραγματικότητα. ΑΝΤΙΖΗΛΟΙ Στην προσπάθειά του για τα 1.000 γκολ ο Ρομάριο επικρίθηκε από τον Πελέ όσο από κανέναν άλλο. Μάλιστα το Μαύρο Διαμάντι τον παρότρυνε διαρκώς να σταματήσει το ποδόσφαιρο, αναφέροντας παράλληλα ότι δεν αναγνωρίζει το επίτευγμά του. «Ο Πελέ όταν δεν μιλά είναι ένας ποιητής. Στον αγωνιστικό χώρο ήταν ο καλύτερος στην ιστορία. Όμως θα πρέπει να βάλει ένα παπούτσι στο στόμα, αφού μόνο εγώ θα κρίνω ποτέ πρέπει να σταματήσω», ήταν τότε η καυστική απάντηση του «κοντού- Ο Ρομάριο ποτέ δεν γούσταρε την προπόνηση, αλλά και στους προπονητές, ποτέ δεν συμπεριφέρθηκε συμβατικά. «Λένε ότι στην καριέρα μου απέφευγα τις προπονήσεις και δεν έχουν άδικο. Αλλά από την στιγμή που δεν το έκανα στα 19 μου κι έφτασα ώς εδώ, πείτε μου γιατί στο καλό να ξεκινήσω τώρα που είμαι παππούς;» Εκανε φυσικά και άλλα. Οπως έχει παραδεχτεί δημόσια, η νύχτα ήταν η καλύτερη του φίλη, ενώ ξόρκισε αφοπλιστικά το δαιμονοποιημένο -για παραμονές αγώνα- σεξ: «Οι καλοί επιθετικοί μπορούν να σκοράρουν στο γήπεδο, μόνο όταν έχουν σκοράρει νωρίτερα και στο κρεββάτι». Με βάση εκείνη τη δική του ατάκα, μπορούμε να υποθέσουμε ότι τα γκολάκια του έβαζε παντού και ασχέτως του τι έκανε στο κρεβάτι του, εκείνα στο γήπεδο ήταν από άλλον πλανήτη... ώρα του στο δωμάτιο ο Βραζιλιάνος, ο Γεωργάτος έλεγε πως είχε πολλές φωτογραφίες με συμπατριώτισσές του μοντέλα. Επίσης και οι δύο είχαν αδυναμία στα αυτοκίνητα, διάβαζαν περιοδικά και παρακολουθούσαν τηλεόραση. Όσο για το πώς θα περιέγραφε την προσωπικότητά του, ανέφερε πως "ήταν ένας ευαίσθητος άνθρωπος, χωρίς ίχνος βεντετισμού. Για μένα ήταν ο κορυφαίος σέντερ φορ όλων των εποχών. Απίστευτο ταλέντο". Ο ΔΑΝΕΙΣΜΟΣ ΣΤΟΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ ΚΑΙ Η ΔΕΥΤΕΡΗ (ΑΠΟΤΥΧΗΜΕΝΗ) ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ Όπως προείπαμε, ο Γεωργάτος ήθελε να γυρίσει στην Ελλάδα και να παίξει εκ νέου στον Ολυμπιακό. Όπερ και εγένετο, χωρίς όμως η Ίντερ να τον αφήσει ελεύθερο ή να τον παραχωρήσει με μετεγγραφή. Έτσι, λοιπόν, δόθηκε δανεικός στην ομάδα του Πειραιά, την σεζόν 2000-01. Ο Ολυμπιακός πήρε το πρωτάθλημα και ο ίδιος είχε 20 συμμετοχές και πέντε γκολ. Όταν έφυγε από το Μιλάνο, οι φίλαθλοι της Ιντερ κρέμασαν ένα πανό στο γήπεδο που έγραφε "καλό ταξίδι Γεωργάτο", με τον ίδιο να θυμάται το περιστατικό αυτό και να λέει στο "Βήμα της Κυριακής" τον Μάρτιο του 2001: "Αυτό δείχνει την αμοιβαία αγάπη που υπήρχε μεταξύ μας. Οι οπαδοί της Ιντερ έλεγαν ότι είχαν να δουν παίκτη με τέτοιο πάθος και απόδοση από την εποχή του Μπρέμε. Ούτε για τον Ρομπέρτο Κάρλος που τον είχαν για έναν χρόνο στην ομάδα δεν είπαν αυτά που είπαν για μένα. Με αγάπησαν και το έδειχναν συνέχεια. Σε πρόσφατο παιχνίδι της Ιντερ είχαν κρεμάσει ένα πανό που έγραφε "φέρτε πίσω τον Γεωργάτο»". Το επόμενο καλοκαίρι επέστρεψε στην Ιταλία. Παρ’όλα αυτά, δεν κατάφερε να ξαναγίνει βασικός, καθώς ταλαιπωρήθηκε από τραυματισμούς, αγωνιζόμενος σε 12 μόλις αγώνες, σκοράροντας μία φορά. Μετά την δεύτερη θητεία του στην Ιταλία, όπου δεν δικαίωσε τις προσδοκίες των ανθρώπων της ομάδας, έκανε τη νέα επιστροφή στην Ελλάδα για την ΑΕΚ, στην οποία έπαιξε για ένα χρόνο και ήταν πολύ καλός, προτού φορέσει για τρίτη φορά την φανέλα του Ολυμπιακού το καλοκαίρι το 2004, ολοκληρώνοντας στον Πειραιά τη μεγάλη καριέρα του το 2007.
Links
Archive
10 August 2015
24 August 2015
Navigation
Previous Page
Next Page
