Logo
Prev
search
Print
addthis
Rotate
Help
Next
Contents
All Pages
Browse Issues
Buy This Issue
Select edition
Monday
Thursday
Saturday
Home
'
The Weekend Neos Kosmos : 16 April 2016
Contents
8 THE WEEKEND NEOS KOSMOS | ΣΑΒΒΑΤΟ 16 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2016 ΕΙΔΗΣΕΙΣ Παράτησε τη δουλειά της και έγινε... γοργόνα Τόλμησε να ζήσει το όνειρό της Η 39χρονη Ρενέ Σιδιάκ, μητέρα δυο παιδιών στην Αυστραλία, από μικρή ονειρευόταν να γίνει γοργόνα. Έτσι το 2007 αποφάσισε να αφήσει την καλοπληρωμένη της δουλειά σε εταιρεία και να κάνει το όνειρό της πραγματικότητα. «Τα λεφτά ήταν φανταστικά, αλλά ήταν το ίδιο πράγμα κάθε μέρα. Ενώ με το να δουλεύω ως γοργόνα, ταξιδεύω σε όλο τον κόσμο, μπορώ να πάρω μαζί τα παιδιά μου αλλά και να συναντήσω νέους ανθρώπους» δηλώνει στην «Daily Mail» Αυστραλίας. Σήμερα διευθύνει μια μικρή εταιρεία, την «BellaLina Mermaids» και απασχολεί έξι άτομα προσωπικό. Πριν από λίγες μέρες επισκέφτηκε για 48 ώρες ένα κοριτσάκι το οποίο είχε μια ευχή, να γνωρίσει από κοντά μια γοργόνα. «Η χαρά που πήρα από όλο αυτό και από την οικογένεια που γνώρισα είναι απερίγραπτη. Αλλάζεις μια ζωή με τον πιο όμορφο τρόπο» αναφέρει η 39χρονη. «Είμαι μορφωμένη και ευφυής» Ξυπνάει, κάνει μπάνιο, ελέγχει τα e-mails της, πηγαίνει στο γυμναστήριο και μαγνητοσκοπείται για να συνευρίσκεται ερωτικά με διαφορετικούς άνδρες. Δεν είναι η μέση καθημερινότητα που ζει ένας υπάλληλος γραφείου, αλλά η πρωταγωνίστρια ερωτικών ταινιών, Lana Jane, λέει ότι για εκείνη μια ρουτίνα. Η 25χρονη που ζει στο Σίδνεϊ, μιλώντας στην «Daily Mail» Αυστραλίας, αποκαλύπτει διάφορες πτυχές της δουλειάς της και λεπτομέρειες που είναι άγνωστες στον κόσμο. Η νεαρή ανέφερε ότι οι ερωτικές σκηνές μαγνητοσκοπούνται η μία μετά την άλλη ώστε να προλαβαίνουν να «γυρνούν» ακόμη και τρεις ταινίες σε μία μέρα. «Την περισσότερη ώρα γυρ- νάς τη μία σκηνή μετά την άλλη καθώς ο χρόνος είναι περιορισμένος. Η εταιρεία πληρώνει για τον χώρο που γίνεται το γύρισμα άρα πρέπει να γυρίσεις αρκετές σκηνές την ημέρα» εξηγεί και προσθέτει: «Πριν κάποιος συμφωνήσει να γυρίσει μια σκηνή, μιλάει με την εταιρεία άμεσα για το ποια είναι τα όριά του και τι συμφωνεί να κάνει μπροστά στην κάμερα». Αναφέρει μάλιστα ότι η συναίνεση και η ασφάλεια είναι σημαντικό μέρος της δουλειάς τους. Οι ηθοποιοί προσκομίζουν ανά διαστήματα εξετάσεις αίματος για να διασφαλιστεί ότι δεν πάσχουν από κάποια ασθένεια. Όσον αφορά τα διάφορα σχόλια που έχει ακούσει, αναφέρει ότι το να εργάζεται κάποιος στη βιομηχανία των ερωτικών ταινιών δεν δίνει το δικαίωμα στους άλλους να κρίνουν και να κατηγορούν. «Για κάποιο λόγο η κοινωνία αισθάνεται ότι επειδή χρησιμοποιούμε το σώμα μας για να έχουμε κάποιο εισόδημα, κατά κάποιο τρόπο επιτρέπει στους άλλους να κάνουν κατάχρηση σε εμάς» λέει η ίδια. Όσον αφορά τα χρήματα που κερδίζει λέει ότι δεν είναι ικανοποιητικά γιατί η βιομηχανία των ερωτικών ταινιών στην Αυστραλία δεν είναι ιδιαίτερα μεγάλη και οι περισσότεροι που εργάζονται σε αυτήν κάνουν και δεύτερη δουλειά. Κάποιες κοπέλες, ωστόσο, χρησιμοποιούν τις ταινίες ώστε να γίνουν περισσότερο γνωστές και δεν ασχολούνται με κάποιο άλλο επάγγελμα. Όσον αφορά τη δημοτικότητα των εργαζομένων στο χώρο, αναφέρει ότι αυτό που βοηθάει πολύ είναι η άνοδος των κοινωνικών δικτύων και του διαδικτύου. Μιλώντας για τον εαυτό της και θεωρώντας ότι τα άτομα που δουλεύουν στο χώρο είναι πολλές φορές παρεξηγημένα δηλώνει: «Είμαι μορφωμένη, ιδιαίτερα ευφυής και δεν είμαι παγιδευμένη. Είναι αυτό που επέλεξα να κάνω. Δεν με νοιάζει τι σκέφτονται οι άλλοι». Έρευνα Αυστραλών για τις ανθρωποθυσίες Όσο πιο ιεραρχική ήταν μια κοινωνία τόσο συχνότερες οι ανθρωποθυσίες, λένε οι επιστήμονες Όσο μεγαλύτερη ισότητα υπήρχε σε μια κοινωνία στο παρελθόν τόσο σπανιότερες ήταν οι ανθρωποθυσίες. Αντίθετα, στις ιεραρχικές και ταξικές κοινωνίες το ποσοστό ανθρωποθυσιών ήταν σαφώς υψηλότερο, σύμφωνα με αυστραλο-νεοζηλανδική επιστημονική έρευνα. Οι «ιερές» ανθρωποθυσίες ήταν ένας αποτελεσματικός τρόπος προκειμένου οι ανώτερες τάξεις να ελέγχουν, να τρομοκρατούν και να εντυπωσιάζουν τις κατώτερες. Οι επιστήμονες ξεχώρισαν είκοσι κοινωνίες με μεγαλύτερη ισότητα, στις πέντε από τις οποίες γίνονταν ανθρωποθυσίες. Αντίθετα, από τις 27 ιεραρχικές κοινωνίες, γίνονταν ανθρωποθυσίες σε 18 από αυτές. Ανθρωποθυσίες γίνονταν στο 25% των κοινωνιών με λίγη ή καθόλου κοινωνική-ταξική διαστρωμάτωση (η εξουσία δεν κληροδοτείτο από γενιά σε γενιά), στο 37% των κοινωνιών με μεσαίου βαθμού διαστρωμάτωση και στο 67% των έντονα ταξικών κοινωνιών, όπου η ανοδική κοινωνική κινητικότητα ήταν σχεδόν ανύπαρκτη και η εξουσία ήταν κληρονομική. Η μελέτη επιβεβαιώνει την προϋπάρχουσα θεωρία ότι οι τελετουργικές ανθρωποθυσίες ενίσχυαν την κοινωνική διαστρωμάτωση και τη δημιουργία ιεραρχικών συστημάτων με αυστηρό διαχωρισμό των τάξεων. Αυτός που είχε το «ιερό» δικαίωμα να θυσιάσει, βρισκόταν στην κορυφή της κοινωνικής ιεραρχίας και, από την άλλη, συνήθως το θύμα της ανθρωποθυσίας επιλεγόταν από τις χαμηλότερες τάξεις. Σύμφωνα με τους ερευνητές, «ενώ οι εξελικτικές θεωρίες της θρησκείας έχουν εστιάσει στα λειτουργικά οφέλη των κοινωνικών και ηθικών πεποιθήσεων της τελευταίας, τα ευρήματά μας αποκαλύπτουν μια πιο σκοτεινή σχέση ανάμεσα στη θρησκεία και στην εξέλιξη των σύγχρονων ιεραρχικών κοινωνιών». Γερμανικές κοινωνίες, αραβικές, τουρκικές, αφρικανικές, κινεζικές, ιαπωνικές, αμερικανικές, Ινουίτ κ.ά. γίνονταν ανθρωποθυσίες με τελετουργικό και θρησκευτικό χαρακτήρα. Συχνά πάντως οι αρχαιολόγοι δυσκολεύονται να διακρίνουν ανάμεσα στους τελετουργικούς και στους απλώς βίαιους θανάτους. Στην ευρύτερη περιοχή του Ειρηνικού Ωκεανού, όπου εστίασε η έρευνα, το 43% των προνεωτερικών πολυνησιακών και άλλων κοινωνιών έκαναν ανθρωποθυσίες με διάφορους τρόπους, όπως καύση, πνιγμό, στραγγαλισμό, μαχαίρωμα, ταφή εν ζωή, τεμαχισμό σε κομματάκια, αποκεφαλισμό, πτώση από τη στέγη, σύνθλιψη κάτω από βαριές πέτρες ή κανό και άλλους ευφάνταστους τρόπους, που σήμερα θεωρούνται καθαρά ψυχοπαθολογικές πρακτικές, αλλά τότε ήσαν ιερές. Οι ανθρωποθυσίες συνήθως γίνονταν με εντολή των αρχηγών της φυλής ή των ιερέων, οι οποίοι θεωρούνταν ότι είχαν θεία προέλευση. Τα θύματα ήταν συνήθως από τα χαμηλότερα κοινωνικά στρώματα. «Η μελέτη μας δείχνει ότι η θρησκεία είναι ευάλωτη στην εκμετάλλευση από τις κοινωνικές ελίτ και μπορεί έτσι να γίνει ένα εργαλείο για τη δημιουργία και τη συντήρηση του κοινωνικού ελέγχου - η χρήση της ανθρωποθυσίας ως μέσου κοινωνικού ελέγχου παρέχει ένα αποκρουστικό παράδειγμα του πόσο μακριά μπορεί να φθάσει κάτι τέτοιο» ανέφεραν οι ερευνητές. Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον ψυχολόγο, Τζόζεφ Γουάτς, του Πανεπιστημίου Όκλαντ της Νέας Ζηλανδίας, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Nature», ανέλυσαν ιστορικά, εθνογραφικά και γλωσσολογικά στοιχεία από 93 παραδοσιακές κοινωνίες και πολιτισμούς (προτού έλθουν σε επαφή με βιομηχανικά-αποικιοκρατικά δυτικά κράτη), που άνθησαν στην ευρύτερη περιοχή του Ειρηνικού και του Ινδικού ωκεανού, από τη Ν. Ζηλανδία έως τη Χαβάη και τη νήσο του Πάσχα και από την Ταϊβάν έως την Μαδαγασκάρη. DIGITAL.NEOSKOSMOS.COM
Links
Archive
9 April 2016
23 April 2016
Navigation
Previous Page
Next Page
