Logo
Prev
search
Print
addthis
Rotate
Help
Next
Contents
All Pages
Browse Issues
Buy This Issue
Select edition
Monday
Thursday
Saturday
Home
'
The Weekend Neos Kosmos : 22 October 2016
Contents
ΓΡΑΜΜΑΤΑ 20 THE WEEKEND NEOS KOSMOS | ΣΑΒΒΑΤΟ 22 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2016 Για τον Μάρκο Παπαγεωργίου Έχει περάσει ένας χρόνος περίπου από τότε που έφυγε από κοντά μας και ακόμα δεν μπορoύμε να συνειδητοποιήσουμε το γεγονός. Μάρκο, αγαπούσες τη ζωή και αγωνιζόσουν να νικήσεις την αρρώστια που σε ταλαιπώρησε μεγάλο χρονικό διάστημα, χωρίς τελικά να τα καταφέρεις. Άφησες δυσαναπλήρωτο κενό στην ελληνική παροικία, γιατί ήσουν υπέροχος άνθρωπος, προικισμένο με χαρίσματα και αρετές. Υπήρξες άμεμπτος, οικογενειάρχης, πρότυπο χριστιανού, τίμιος, ειλικρινής και φιλότιμος. Εργάστηκες αφιλοκερδώς για την ελληνική παροικία, προσφέροντας τον καλύτερο εαυτό σου για την εκμάθηση της ελληνικής γλώσσας και πολιτισμού και με το παράδειγμά σου δίδαξες πολλά και κέρδισες την εκτίμηση όλων όσων σε γνώρισαν και συνεργάστηκαν μαζί σου. Θα σε θυμόμαστε όλοι με πολλή αγάπη και σεβασμό και πάντα θα προσευχόμαστε ο πανάγαθος θεός να αναπαύσει την ψυχή σου. ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΑΣΗΜΑΚΟΠΟΥΛΟΣ (Newport) Χρονική συγγραφή κάθε γενιάς Κάθε γενιά μέσα στην ιστορία καλείτε να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις της εποχής της. Σήμερα για όλους μας η παγκοσμιοποίηση είναι μια αδιαμφισβήτητη πραγματικότητα, που όμως σε κάποιους προκαλεί φόβους και ανασφάλειες και σε άλλους δημιουργεί πρωτόγνωρες δυνατότητες και ευκαιρίες. Η χωρίς προηγούμενο εκτεταμένη μετακίνηση ανθρώπων και αγαθών, σε συνδυασμό με την παράλληλη τεχνολογική έκρηξη των συστημάτων πληροφορίας και επικοινωνίας μας φέρνει καθημερινά σε επαφή με άγνωστες μέχρι πρότινος αντιλήψεις, αξίες και πρότυπα ζωής. Ζούμε σε ένα πολυπολιτισμικό περιβάλλον που καθορίζεται από διαφορετικές γλώσσες, θρησκευτικές πεποιθήσεις, ιστορικές παραδόσεις και τρόπους οργάνωσης της κοινωνίας και της οικονομίας. Μέσα σε αυτό το πολύχρωμο παγκόσμιο μωσαϊκό των πολιτιστικών παραδόσεων που διεκδικούν δυναμικά το δικαίωμα της παρουσίας και της προβολής τους στο σύγχρονο «πλανητικό χωριό», αναδεικνύεται με διαφορετικό τρόπο η ανάγκη να αναζητήσουμε πτυχές και όψεις της ελληνικής ταυτότητας έτσι όπως διαμορφώθηκε μέσα στο πέρασμα του χρόνου. Ο κάθε ένας από μας μοιράζεται με άλλους συμπολίτες του ένδοξες μνήμες, ανθεκτικές παραδόσεις και πλούσια γλωσσικά ιδιώματα της ιδιαίτερης πατρίδας του ή της εθνοπολιτιστικής ομάδας από την οποία κατάγονται οι πρόγονοι του. Μέσα στο πλατύ ποτάμι της μακραίωνης ιστορικής πορείας του τόπου μας, συναντήθηκαν, αναμεί- χθηκαν και ανασυντέθηκαν πολλά στοιχεία από διαφορετικές χρονικές περιόδους, γεωγραφικές περιοχές και πολιτισμικές αφετηρίες. Η δύναμη του ελληνικού έθνους να αφομοιώνει και να ενσωματώνει ετερογενή ρεύματα στηρίχτηκε στην ακτινοβολία του ελληνικού πολιτισμού που ήταν πάντα ανοιχτός στην επαφή του με το διαφορετικό, το δυναμικό και το νέο. Επίσης, η ελληνική γλώσσα, τόσο στη γραπτή όσο και στην ποικιλότροπη προφορική της έκφραση, αποτέλεσε τη ραχοκοκαλιά του ελληνικού έθνους. Κατάφερε μέσα από τα γραπτά κείμενα να διασώσει και να μεταφέρει από γενιά σε γενιά, όχι μόνο την αρχαία και τη μεσαιωνική Γραμματεία, αλλά να εκφράσει με τη ζωντάνια του προφορικού λόγου αιωνόβιες παραδόσεις και έθιμα, δημοτικά τραγούδια, τοπωνύμια και τεχνικούς όρους της λαϊκής τέχνης και της αρχιτεκτονικής, καταδεικνύοντας έτσι την αδιάσπαστη συνέχεια του ελληνισμού μέχρι σήμερα. Καταλυτικός υπήρξε και ο ρόλος της κοινής ορθόδοξης πίστης, που συνένωσε τους Έλληνες, ιδιαίτερα στις σκληρές περιστάσεις της δουλείας, στήριξε το φρόνημα αντίστασης στον κατακτητή και συνέβαλε στη διαπαιδαγώγηση αδούλωτης και ελεύθερης εθνικής συνείδησης. Αυτό το πολύτιμο κληροδότημα της ελληνικής ιδιοπροσωπίας που δημιούργησαν οι αναρίθμητες γενιές των προπατόρων μας, οφείλουμε να το οικειοποιηθούμε σε όλες του τις διαστάσεις, να μην το δαπανήσουμε αλόγιστα και να το ανανεώσουμε διαρκώς μέσα στις δυνατότητες της εποχής μας. Μόνο έτσι θα ξεπεράσουμε τα σύνδρομα φόβου και απομονωτισμού που προκαλεί στις μέρες μας η επαφή μας με τον «άλλο» ή τον «ξένο» μέσα στην πόλη, το σχολείο ή τη δουλειά. Στο μέλλον θα εξαρτηθούν πολλά αν καταφέρουμε να οικοδομήσουμε την πολιτιστική μας ταυτότητα, μέσα στο πλαίσιο μιας εθνικής πολιτικής που προσπαθεί από τη μια να εκσυγχρονίσει την ελληνική κοινωνία και από την άλλη να οικειοποιηθεί δημιουργικά τον πλούτο της παράδοσης και των επιτευγμάτων του λαϊκού πολιτισμού. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΟΥΜΑΡΟΣ (Glenroy) Ναι στη διδαχή των Θρησκευτικών, αλλά... Στην επικαιρότητα βρέθηκε η διαμάχη μεταξύ του αρχιεπισκόπου και του αρμόδιου υπουργού στην Ελλάδα για το θέμα της διδαχής των Θρησκευτικών στα σχολεία. Ναι, να γίνει η όλη συζήτηση για τα Θρησκευτικά και, μάλιστα, σε βάθος, εφ’ όλης της ύλης. Να διευκρινίσω, ότι γεννήθηκα από Έλληνες ορθόδοξους γονείς. Έλληνας γεννήθηκα, αλλά χριστιανό με έκαναν, όπως συνέβη και με όλους εσάς, που στην τρυφερή παιδική ηλικία δεν είχα γνώμη και κρίση. Όταν, όμως, άρχισα να καταλαβαίνω, ψάχνοντας διαπίστωσα ότι ελληνισμός και χριστιανισμός είναι διαφορετικά πράγματα, δύο αντίθετες έννοιες. Το Βυζάντιο μερικοί το θεωρούν ελληνικό, αλλά τόσο ήταν ελληνικό όσο είμαι... Κινέζος. Από τους 98 αυτοκράτορες κανείς δεν ήταν Έλληνας. Το Βυζάντιο ήταν η ταφόπλακα του ελληνισμού και αυτό έχει αποδειχθεί. Να ένα σχετικό διάταγμαπαράδειγμα: «Διατάσσουμε όλα τα ιερά και οι ναοί τους (των Ελλήνων), όσα βρίσκονται ακόμα άθικτα, να καταστραφούν με διαταγή των τοπικών Αρχών και να εξαγνιστούν με την ύψωση του σημείο της σεβαστής μας χριστιανικής θρησκείας (!) Αν με επαρκείς αποδείξεις ενώπιον ικανού δικαστή εμφανιστεί κάποιος που που έχει παραβλέψει αυτόν τον νόμο, θα τιμωρηθεί με την ποινή του θανάτου» (Αυτοκράτορας Θεοδόσιος και Βαλεντιανός προς Ισίδωρον, Έπαρχον του Πραιτωρίου, 14 Νοεμβρίου 435 μ.Χ.) Ένα άλλο: «Να κλείσουν όλοι οι ναοί σε όλες τις πόλεις και σε όλους τους τόπους της οικουμένης... Αν κάποιος με οποιανδήποτε δύναμη παραβεί (σ.σ.: αυτό τον νόμο) θα τιμωρηθεί με αποκεφαλισμό». (Ιουστινιάνειος Κώδικας, αυτοκράτορας Κωνστάντιος Α’ προς Ταύρον Έπαρχον το Πραιτωρίου, Δεκέμβριος 534 π.Χ.) Και ένα ακόμα: «Τέτοιου είδους πράξεις (ειδωλολατρείας) αν εξακολουθούν να συμβαίνουν (ή καταγγελθεί ότι συμβαίνουν ακόμα), σε κάποιο λιβάδι ή σπίτι, το λιβάδι ή το σπίτι αυτό θα προσαρτηθεί στο ταμείο των ιερότοπων ανδρών (σ.σ.: δηλαδή των ιερέων της χριστιανικής Εκκλησίας), ενώ ο ιδιοκτήτης τους που έδωσε τη συγκατάθεσή του να μιανθεί ο τόπος, θα αποπεμφθεί από το (οποιοδήποτε) αξίωμά του, θα χάσει την περιουσία του και αφού υποστεί βασανισμό με μεταλλικό όργανο, θα οδηγηθεί σε διαρκή εξορία». (Ιουστινιάνειος Κώδικας). Γ. ΤΣΑΜΑΝΤΑΝΗΣ (Αδελαΐδα) Θερμές ευχαριστίες Στις 9 Σεπτεμβρίου 2016, το Λεωφορείο της Αγάπης ταξίδευσε και πάλι, αυτή τη φορά για προσκύνημα στον ιερό ναό Αγίου Γεωργίου Σέπαρτον. Όλα τα μέλη της ομάδας μας ήταν χαρούμενα και, όπως πάντα, προσκυνήσαμε με ευλάβεια. Ο πατέρας Πλάτων, μετά τη θεία λειτουργία, μας καλωσόρισε να περάσουμε για καφέ και μεσημεριανό δίπλα στην αίθουσα, που ήταν στολισμένη με μικρές ελληνικές σημαίες. Θα νόμιζε κανείς ότι βρεθήκαμε στην Ελλάδα και η συγκίνησή μας ήταν μεγάλη. Οι κυρίες της Φιλοπτώχου, με πρόεδρο την κ. Ουρανία, έκαναν ό,τι ήταν δυνατόν για να μας εξυπηρετήσουν. Όλοι μας μείναμε ικανοποιημένοι. Θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε τον πατέρα Πλάτωνα, την εκκλησιαστική επιτροπή και όλες τις κυρίες, αλλά και τα μέλη της ομάδας μας για την καλή τους συμπεριφορά. Επίσης, ευχαριστούμε τον οδηγό μας, κ. Μιχάλη, για την άριστη οδήγησή του, την κ. Λεμονιά για την ευγένειά της να σκύβει και να μαζεύει σκουπιδάκια που ίσως ξεχνούσαμε όλοι οι υπόλοιποι πίσω. Τα χρήματα που συγκεντρώθηκαν ήταν $125.70 και θα διατεθούν, όπως πάντα, για τα ορφανά της Αφρικής. ΦΩΤΕΙΝΗ ΜΑΥΡΙΔΟΥ-ΤΡΟΥΠΗ (Carnegie) Το όπιο του λαού και ο σοσιαλισμός Η θρησκεία είναι το όπιο του λαού, είπε ο Μαρξ. Και αυτό το έχουν εμπεδώσει καλά όσοι παλαιοί Κνίτες και Ρηγάδες επιχειρούν τώρα να μας διδάξουν και Θρησκευτικά. Κόπηκαν, όμως, στο βασικό μάθημα του «επαναστατικού προτσές» διότι απέδειξαν στα γραπτά και στα προφορικά ότι δεν έχουν εμπεδώσει ντιπ κατά ντιπ πως χωρίς αυτό το όπιο του λαού αποδείχθηκε αδύνατος ο αγώνας για το πέρασμα από τον καπιταλισμό στον σοσιαλισμό και η μακροημέρευση του «υπαρκτού». 1. Ο Νίκος Ζαχαριάδης με αυστηρή ντιρεκτίβα του το 1948 διέταζε τους μαχητές του ΔΣΕ να σέβονται τους παπάδες στα χωριά και να εισέρχονται με ευλάβεια στις εκκλησιές γιατί «διαφορετικά ερχόμαστε αντίθετοι στο βαθύ αίσθημα και στην παράδοση του λαού μας και ο δίκαιος αγώνας μας χάνεται». Δεν ήταν κανένα παπαδοπαίδι. Ήταν εκ πεποιθήσεως άθεος και «Κούτβης» (απόφοιτος της σοβιετικής Σχολής του Κουτβ που παρήγε στη Μόσχα τα ανώτατα στελέχη των επιχωρίων Κ.Κ. τα οποία αποτελούσαν τμήματα της Γ΄ Κομμουνιστικής Διεθνούς). 2. Ο Ιωσήφ Στάλιν είχε εγκαθιδρύσει διά πυρός και σιδήρου τη Σοβιετική Ενωση. Εκλεισε τις εκκλησιές και τις μετέτρεψε σε στάβλους και αχυρώνες. Κατήργησε το Πατριαρχείο πασών των Ρωσιών και φυλάκισε τους αρχιερείς του στο μοναστηριακό συγκρότημα του Νοβογκορόντ. Οταν, όμως, τον Ιούνιο 1941 εισέβαλε και προήλαυνε ακάθεκτη η Βέρμαχτ, ο Στάλιν ανασυνέστησε αμέσως το Πατριαρχείο και παρακάλεσε τον Πατριάρχη να ευλογήσει τα όπλα του Κόκκινου Στρατού. Σε εκατοντάδες φωτογραφίες και δεκάδες κινηματογραφικά επίκαιρα ο Πατριάρχης, οι μητροπολίτες και οι ιερείς ευλογούν τα όπλα του Κόκκινου Στρατού. Γονατιστοί μπροστά τους οι στρατιώτες, οι αξιωματικοί και οι κομισάριοι. Δεν πολέμησαν για τον σοσιαλισμό ούτε ποτέ το ισχυρίσθηκε το καθεστώς. Πολέμησαν για την πατρίδα με το όπιο του λαού. Μεγάλος Πατριωτικός Πόλεμος ονομάσθηκε επίσημα και Μεγάλος Πατριωτικός Πόλεμος έμεινε για πάντα στη Σοβιετική Ένωση. 3. Εξίσου άθεος κομμουνιστής ήταν ο στρατάρχης Τίτο της Γιου- DIGITAL.NEOSKOSMOS.COM γκοσλαβίας. Όταν, μετά συνεχή 23 χρόνια μονομερούς προπαγάνδας και αμείλικτης βίας, διαπίστωσε ότι απέτυχε να σχηματίσει «μακεδονικό έθνος» στα Σκόπια, ίδρυσε με κοσμικό διάταγμά του τη «Μακεδονική Εκκλησία» να το φτιάξει στους κόλπους της. Δεν γνώριζε ότι το άδικον ουκ ευλογείται. Και τώρα ψάχνουν παπά να θάψει την αυταπάτη τους. 4. Η κομμουνιστική Βουλγαρία ήταν ο πιστότερος σύμμαχος της Σοβιετικής Ενώσεως. Ωστόσο, διαπίστωσε ότι δίχως το όπιο του λαού ήταν αδύνατον να σταθεροποιηθεί. Ο πρόεδρός της Τoντόρ Ζίβκοφ, γενικός γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος Βουλγαρίας, επανίδρυσε το Πατριαρχείο Βουλγαρίας. Κάθε Κυριακή σε όλες τις κατάμεστες εκκλησίες οι ψάλτες και οι ιερείς έψαλλαν κατανυκτικά το Πολυχρόνιο του άθεου προέδρου! Ήμουν στη συνάντηση Ζίβκοφ- Καραμανλή στην Κέρκυρα και τους άκουσα: −Καλά, ρε Θόδωρε! Αφήνεις και σε κοροϊδεύουν οι παπάδες; Πολυχρόνιο και κομμουνισμός γίνεται; Ολούρμου; −Ολούρμου γιατί έτσι στεκόμαστε. Όταν διέταξε να μου ψάλουν το Πολυχρόνιο, κάλεσα τον Πατριάρχη και τον ευχαρίστησα. Είναι χωριανός μου για να έχω ήσυχο το κεφάλι μου. Του λέω: «Ευχαριστώ πολύ. Είναι μεγάλη μου τιμή. Αλλά τι λες στους πιστούς σου; Παρακαλείτε τον Θεό να κρατήσει πολυχρόνιον έναν άθεο κομμουνιστή;». Μου λέει ο κερατάς: «Τους λέω ότι κανένας δεν υπηρετεί την Εκκλησία όσο εσύ. Μονάχα εσύ ανάγκασες όλον τον λαό να νηστεύει νύχτα-μέρα». Ακούστηκαν τότε γεροί οι καγχασμοί των δύο. Τώρα ακούγονται οι καγχασμοί όλων των Ελλήνων. Ν. Ι. ΜΕΡΤΖΟΣ (Αθήνα) Ε παγ γελ μα τι κός Ο δη γός ÍÝåò δια φη μί σεις για την σε λί δα του Ε παγ γελμα τι κού Ο δη γού, γί νο νται δε κτές το αρ γό τε ρο μέ χρι την Δευ τέ ρα το α πό γευμα. ΣΥΝΑΛΛΑΓΜΑ $ΑΥΣΤ. $ΗΠΑ $ΚΑΝΑΔΑ £ΑΓΓΛΙΑΣ €ΕΥΡΩ $ΗΠΑ $ΚΑΝΑΔΑ £ΑΓΓΛΙΑΣ ΑΓΟΡΑ ΠΩΛΗΣΗ 1,4906 1,1493 1,5039 0,9374 0,7289 0,7957 0,0441 0,6431 1,3758 1,0731 1,3881 0,8752 0,6584 0,7211 0,9559 0,5912
Links
Archive
15 October 2016
29 October 2016
Navigation
Previous Page
Next Page
