Logo
Prev
search
Print
addthis
Rotate
Help
Next
Contents
All Pages
Browse Issues
Buy This Issue
Select edition
Monday
Thursday
Saturday
Home
'
The Weekend Neos Kosmos : 16 December 2017
Contents
14 THE WEEKEND NEOS KOSMOS | ΣΑΒΒΑΤΟ 16 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2017 DIGITAL.NEOSKOSMOS.COM Εξομολόγηση ψυχής του Γιώργου Λιάνη για τον «Άτλαντα» του λαϊκού τραγουδιού Èá ðÜñù ìáæß ìïõ ôï ìõóôéêü ãéá ôïí Êáæáíôæßäç! Ï «áðáñçãüñçôïò ðáñçãïñçôÞò» ôùí ÅëëÞíùí áäéêÞèçêå áðü ôñßôïõò áëëÜ êáé áðü ôïí åáõôü ôïõ ΔΗΜΗΤΡΑ ΔΑΡΔΑ δυση στον ψυχισμό του ξέγνοιαστου βαρκάρη, ο Γιώργος Λιάνης κατέγραψε τη δική του κληρονομιά γνωριμίας με τον έναν και μοναδικό «μύθο» του ελληνικού λαϊκού τραγουδιού, τον Στελάρα. Μια ιστορία κρυφή, ένα σημαντικό μυστικό, που ο δημοσιογράφος απέκρυψε εσκεμμένα. «Βαστάω πράγματι ένα γεγονός μέσα στην καρδιά μου το οποίο αρνούμαι να παραδώσω στον κόσμο. Δεν επιθυμώ να λιγοστέψω τον μύθο του γενναίου Ατλαντα. Νιώθω μια απέραντη ευθύνη -και ηθική- απέναντί του, επειδή ο απαρηγόρητος παρηγορητής των Ελλήνων αδικήθηκε από τρίτους αλλά κι από τον εαυτό του» αποκάλυψε ο κ. Λιάνης, που κατέχει τον μεγαλύτερο αριθμό αποκλειστικών συνεντεύ- «Σ τέλιος Καζαντζίδης: Η φωνή, η ψυχή, η ζωή του»! Με μια... κατά- ξεων με τον Πόντιο ερμηνευτή. Η έκδοση άργησε 16 ολόκληρα χρόνια και στο διάστημα αυτό ο Γιώργος Λιάνης μετρούσε ημέρες θλίψης και σιωπής απ' όταν αποχαιρέτησε τον καλό του φίλο. Ισως μάλιστα να καθυστερούσε περισσότερο, αν δεν συνέβαινε ένα απλό, αλλά ιδιαίτερα συγκινητικό γεγονός, που ώθησε τον συγγραφέα να αναμετρηθεί με το παρελθόν. «Πριν από δύο χρόνια μιλώντας για τον Στέλιο Καζαντζίδη στην παρουσίαση του λευκώματος της Βάσως Καζαντζίδη με τίτλο "Τ' αχνάρια ενός μύθου" ακούστηκε από το ακροατήριο μια φωνή "Ρε παιδί μου, εσύ είσαι... Ρολς Ρόις". Ηταν ο Δημήτρης Μελισσανίδης, ο γνωστός επιχειρηματίας και εφοπλιστής, ο οποίος εντυπωσιάστηκε με όσα γνώριζα για τον Στέλιο Καζαντζίδη. Εκείνος με παρότρυνε να ξεκινήσω το βιβλίο. "Γράψ' το και τα υπόλοιπα τα αναλαμβάνω εγώ" μου είπε». Με την πολύτιμη βοήθειά του, λοιπόν, οι μνήμες έγιναν λέξεις και μόλις «έτρεξαν» στο χαρτί ο κ. Λιάνης αφιέρωσε το βιβλίο στον κ. Μελισσανίδη. Χωρίς εκείνον, άλλωστε, δεν θα έπαιρνε ποτέ τον δρόμο για τα βιβλιοπωλεία. Με αφορμή την παρουσίαση του βιβλίου την ερχόμενη Τρίτη (στις 19.30) έχει οργανωθεί μια μεγάλη μουσική εκδήλωση που φέρει τον τίτλο «Υπάρχει» στο Παλλάς, με τη συμμετοχή σπουδαίων ερμηνευτών. Στη βραδιά θα βρίσκεται και η 92χρονη νονά του σπουδαίου τραγουδιστή. «Αν ζούσε σήμερα ο Καζαντζίδης, θα ήταν 86 ετών» αναφέρει ο κ. Λιάνης. «Δηλαδή η Μαρία η νονά του ήταν μόλις έξι ετών όταν τον βάφτισε. Κι αυτό γιατί η μητέρα του, όταν ήταν έγκυος σε εκείνον, είχε δει ένα όνειρο με την Παναγία, στο οποίο της έλεγε ότι το παιδί που κυοφορούσε έπρεπε να το βαφτίσει Στέλιο μια παρθένα. Κι έτσι έγινε. Μάλιστα, τη γυναίκα αυτήν τη φρόντισε πολύ ο Καζαντζίδης βάζοντάς τη να δουλεύει πάντα στα νυχτερινά μαγαζιά». Στο εξώφυλλο του βιβλίου, που δεν αποτελεί βιογραφία αλλά ούτε και αγιογραφία, όπως σημειώνει ο συγγραφέας του, φιγουράρει ένα γράμμα του τραγουδιστή προς εκείνον. «Ηταν μια από τις τέσσερις επιστολές που έλαβα από εκείνον, όταν έφυγε για την Αμερική. Εγώ τον ξεπροβόδισα με την τότε σύντροφό του Κορίνα. Μου έγραψε, λοιπόν, ζητώντας μου το πλέον παράδοξο: να μαζέψω επιστολές από σπουδαίους καλλιτέχνες, όπως τον Μίκη Θεοδωράκη και τον Μάνο Λοΐζο, που να αποδεικνύουν πόσο καλός τραγουδιστής ήταν, ώστε να πάρει την πράσινη κάρτα. Θεωρούσε ότι οι ΗΠΑ ήταν η Γη της Επαγγελίας. Κι ενώ ομογενείς επιχειρηματίες τού έριχναν σακούλες με χρυσάφι στα πόδια για να τραγουδήσει, εκείνος ονειρευόταν να ανοίξει παπουτσάδικο. "Γιωργολιάνη", μου έγραφε, "θα ανοίξω παπουτσάδικο και θα κυνηγάω ξιφίες στο Παλμ Μπιτς". Είχε αυτό το θείο δώρο, αυτή την τεράστια φωνή, κι εκείνος έψαχνε να βρει τρόπους να ξεφύγει από το τραγούδι. Γι' αυτό και προχώρησε στη δημιουργία δισκογραφικής εταιρίας και την παραγωγή του ούζου "Υπάρχω". Ποιος; Ο άγιος Στέλιος της Ελλάδας και ολόκληρης της Μεσογείου» αναφέρει. Λίγο πριν φύγει από τη ζωή ο Στέλιος Καζαντζίδης (2001) υπήρξε μια απομάκρυνση μεταξύ των δύο φίλων. Ο πρώην βουλευτής του ΠΑΣΟΚ αποφεύγει την κουβέντα με σιωπή παρατεταμένη. «Δεν ήθελα να είμαι κοντά του, ωστόσο κράτησα αλώβητη τη σχέση μας. Ήμουν εκεί όταν πέθανε. Τον πένθησα, τον θρήνησα στο κοιμητήριο κι ακόμα τον θρηνώ. Θα τον πάρω στον ταξιδιωτικό μου σάκο όταν φύγω από τη ζωή» λέει και η φωνή του κομπιάζει από συγκίνηση. Η ΓΝΩΡΙΜΙΑ ΤΟΥΣ ΣΕ ΜΙΑ ΒΑΡΚΑ ΣΤΟΝ ΘΕΡΜΑΪΚΟ Με λόγια ζεστά κι ένα αμυδρό χαμό
Links
Archive
09 December 2017
23 December 2017
Navigation
Previous Page
Next Page
