Logo
Prev
search
Print
addthis
Rotate
Help
Next
Contents
All Pages
Browse Issues
Buy This Issue
Επιλέξτε έκδοση
Δευτέρα
Πέμπτη
Σάββατο
Home
'
Neos Kosmos Monday : 18 December 2017
Contents
2 - ΝΕΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΔΕΥΤΕΡΑ 18 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2017 ΑΠΟΨΕΙΣ Τα παντοφλάκια του φόβου ΕΛΕΝΑ ΑΚΡΙΤΑ ΣΤΟΥΣ διαδρόμους των νοσοκομείων κυκλοφορούν ζακάρ πουλόβερ, ήσυχες φούστες, λιωμένα κραγιόν κι ασορτί παντοφλάκια. Πολλά. Μονόχρωμα, χρωματιστά, καρό, ριγέ, τα παντοφλάκια βηματίζουν αργά, νευρικά, άσκοπα, βιαστικά. Βηματίζουν και ειδοποιούν ότι ο ορός τελείωσε. Ρωτούν τι ώρα περνάν οι γιατροί. Ζητούν μια πάπια από τη νοσοκόμα. Στην πτέρυγα ανδρών οι κυρίες με τα παντοφλάκια είναι οι «συνοδοί» του ασθενούς. Αυτές που στην εισαγωγή τρέχουν πίσω από τον τραυματιοφορέα κουβαλώντας σακ βουαγιάζ, σακούλες και το μπουφάν του άντρα τους. Τσεκάρουν εκατό φορές την τσάντα για να βεβαιωθούν αν έχουν το βιβλιάριο υγείας, ΑΜΚΑ, φορτιστή και ψιλά για φιλοδωρήματα. Που δεν κοιμούνται ποτέ. Απλώς παραπαίουν τις νύχτες στις άβολες καρέκλες παρέα με τα βογγητά του θαλάμου. Την ημέρα εισαγωγής εί- ναι πάντα καλοβαλμένες. Η αποκαθήλωση ξεκινάει το ίδιο απόγευμα και μέρα τη μέρα ολοκληρώνεται. Οι περιποιημένες συνοδοί γίνονται οι κυρίες με τα παντοφλάκια. Γιατί το παπούτσι δεν αντέχεται. Και η ζωή τους επίσης. Στα νοσοκομεία τις βλέ- πεις παντού. Κάθονται σε μια γωνίτσα για να μην «είναι στη μέση». Μην ενοχλήσουν ασθενείς, συγγενείς, γιατρούς και νοσοκόμους. Ακουμπούν στο τραπεζάκι τον ξεθυμασμένο καφέ και το χάρτινο κρουασάν του κυλικείου. Μασουλάν αθόρυβα. Μην ενοχλήσουν. Σιγοψιθυρίζουν με τις άλ- λες κυρίες με τα παντοφλάκια. Τι έχει ο άντρας σας, τι μου λέτε, αιματοκρίτης πόσο, και θα μείνετε πολύ, οι γιατροί τι σας είπαν, τι να πω, περαστικά, σιδερένιος, ναι έχουμε δυο παιδάκια, κι εσείς, να σας ζήσουν, πριν πάρετε εξιτήριο με το καλό να ανταλλάξουμε κινητά μη χαθούμε. Και χάνονται. Οι εξοντωμένες γυναίκες των θαλάμων ντρέπονται να πουν στη νοσοκόμα ότι ο ορός σταμάτησε μην και τους κακομιλήσουν. Περιμένετε κυρία μου, περιμένετε. Η νοσοκόμα είναι κακότροπη. Επίσης είναι άυπνη, διαλυμένη, κακοπληρωμένη ή απλήρωτη σκέτο. Βάλε και την έλλειψη προσωπικού, πόσους να περιθάλψουν, να φροντίσουν, να τους πάρουν πίεση, να δώσουν φάρμακα, να ξεσκατώσουν πόσους ακριβώς; Και να μην κάνουν λάθος. Να μη δώσουν την αγωγή του καρδιοπαθούς στον χειρουργημένο στην κνήμη. Κάποια ώρα τα νεύρα σπά- νε. Η νοσηλεύτρια με τη συνοδό θα πιαστούν μαλλί με μαλλί. Και δεν θα φταίει καμιά τους. Τα παντοφλάκια του φό- βου σέρνονται πάνω στον διάδρομο διασταυρώνονται με άλλα παντοφλάκια μονόχρωμα, χρωματιστά, καρό, ριγέ. Μπαίνουν στο ασανσέρ που φτύνει βλοσυρούς ανθρώπους. Σκοντάφτουν στο αναπηρικό καροτσάκι. Στήνονται ουρά στο κυλικείο, στο γραφείο κίνησης ασθενών, σε λογιστήρια, ιατρεία, αίθουσες αναμονής κι έξω απ' τις ανανήψεις. Πάνε, έρχονται, φεύγουν, γυρνάνε, μακραίνουν, πλησιάζουν, πάντα στην ίδια τροχιά, πάντα στο ίδιο καρουζέλ, αγωνία, κούραση, πρησμένα μάτια και στο λαιμό ένας χρυσός σταυρός δώρο των πεθερικών στα «τότε» του αρραβώνα. Τότε που τα παντοφλάκια ήταν γοβάκια. Και τάκα τούκα τα πλακάκια κι όλα ήταν μπροστά τους, όλα ήταν γελαστά και τίποτα μα τίποτα δεν προμήνυε αυτό το τίποτα μα τίποτα που κατάντησε η ζωή τους. Είναι τα παντοφλάκια του φόβου. Θα περάσει κάποτε ο γιατρός; Θα φτάσουν τα ψιλά για φιλοδώρημα; Θα τους καλύψει το Ταμείο; Θα γίνει καλά; Θα πιάσει η θεραπεία; Θα πετύχει η εγχείρηση; Θα κοιμηθεί ποτέ; Θα ξυπνήσει ποτέ; Βραδιάζει, χαμηλώνουν τα φώτα, κοπάζουν τα βογγητά, στις καρέκλες και ψίθυροι, ο δικός μου ανέβασε πίεση, ο γιος μου ψάχνει δουλειά, η κόρη σας τι σπουδάζει, δύσκολες εποχές, μην το λέτε θα τον βρουν τον δρόμο τους, να τα λέμε μη χαθούμε, με φώναξες Βαγγέλη; Τρέχουν τα παντοφλάκια του φόβου στο κρεβάτι του πόνου. Κι η ζωή περνάει και χάνεται μάτια μου, μάτια μου. Και δεν αλλάζει τίποτα άλλο εκτός από ένα καινούργιο ζευγάρι παντόφλες. Θα κοιμηθεί ποτέ; Θα ξυπνήσει ποτέ; Θα ζήσει ποτέ; Ôï ÓõíÜëëáãìá € ΑΓΟΡΑ ΠΩΛΗΣΗ $ Αυστραλίας ΑΓΟΡΑ ΠΩΛΗΣΗ $Αυστ. 1,6013 1,4780 € ευρώ 0,6846 0,6107 $ΗΠΑ 1,2358 1,1539 $ΗΠΑ 0,8042 0,7253 $Καναδά 1,5681 1,4473 $Καναδά 1,0239 0,9262 £Αγγλίας 0,9214 0,8604 £Αγγλίας 0,6022 0,5399 Ï êáé ñüò ôçò Ìåë âïýñ íçò Σχεδόν νεφελώδης καιρός προβλέπεται σήμερα Δευτέρα. Η θερμοκρασία αναμένεται να κυμανθεί μεταξύ 17 και 33 βαθμούς Κελσίου. ΤΡΙΤΗ: Σχεδόν νεφελώδης καιρός με ελάχιστες βροχοπτώσεις τις απογευματινές και βραδινές ώρες . Η θερμοκρασία αναμένεται να κυμανθεί μεταξύ 24 και 36 βαθμούς Κελσίου. ΤΕΤΑΡΤΗ: Σχεδόν νεφελώδης με ελάχιστες βροχοπτώσεις. Η θερμοκρασία θα κυμανθεί μεταξύ 18 και 25 βαθμούς Κελσίου. Tattslotto - Draw 3799 5 1 39 45 28 26 Supps 12 44 Provisional prize pool: $13,939,331.94 Super66: 5, 3, 5, 7, 9, 3. Total Prize Pool: $278,248.50 ΕΛΕΥΘΕΡΑ Ο Ερντογάν, ο Τραμπ και ο κ. Παυλόπουλος ΤΑΣΟΣ ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ* Libero Doro Κατά Παπαδιαμάντην το facebook προϋπήρχε! ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΛΙΜΠΕΡΟΠΟΥΛΟΣ Τηλέφωνο: .........................................................................(03) 9482 4433 Fax: ...................................................................................(03) 9482 2962 Διεύθυνση: ..................Level 1, 169 Burwood Rd., Hawthorn VIC 3122 Ταχ. Διεύθυνση: ...............PO Box 6068, Hawthorn West, Victoria 3122 Email: Γενικές πληροφορίες .................... .........enquiries@neoskosmos.com.au Επιστολές.............................. ...........letters@neoskosmos.com.au Αθλητικά ....................................... .... sport@neoskosmos.com.au Διαφημιστικές πληροφορίες ....... advertising@neoskosmos.com.au Συνδρομές ............................. subscriptions@neoskosmos.com.au Published by Ethnic Publications Pty Ltd, of 169 Burwood Rd., Hawthorn 3122, for Ethnic Publications Pty. Ltd. and printed by ACM Printing, 126 Fairbank Road, Clayton South 3168. Registered by Australia Post - Publication No VFB 1946. Print Post Approved PP 335919/00018 Neos Kosmos is a member of the Audit Bureau of Circulations. Πριν 120 χρόνια ο κυρ-Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης μας περιγράφει την ταβέρνα όπου η κυρα-Στρατίνα έβγαζε στη φόρα τα εσώψυχά της και τα μυστικά των άλλων - όπως ακριβώς γίνεται τώρα στο φατσομπούκι... Μικρό απόσπασμα από το διήγημα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη «Τα Χριστούγεννα του Τεμπέλη» που πρωτοδημοσιεύτηκε τα Χριστούγεννα του 1896 στην εφημερίδα «Ακρόπολις»: «Στην ταβέρνα του Πατσοπούλου, ενώ ο βορράς εφύσα, και υψηλά εις τα βουνά εχιόνιζεν, ένα πρωί, εμβήκε να πίη ένα ρούμι να ζεσταθή ο μαστρο-Παύλος ο Πισκολέτος, διωγμένος από την γυναίκα του, υβρισμένος από την πενθεράν του, δαρμένος από τον κουνιάδον του, ξορκισμένος από την κυρά Στρατίναν την σπιτονοικοκυράν του, και φασκελωμένος από τον μικρόν τριετή υιόν του, τον οποίον ο προκομμένος ο θείος του εδίδασκεν επιμελώς, όπως και οι γονείς ακόμη πράττουν εις τα «κατώτερα στρώματα», πως να μουντζώνη, να βρίζη, να βλασφημή... ...Ήρχετο πολλάκις της ημέρας η γριά Βασίλω, πτωχή, έρημη και ξένη στα ξένα, ήτις δεν είχε προλήψεις κι έπινε φανερά το ρούμι της. Ήρχετο και η κυρά Κώσταινα η Κλησάρισσα, ήτις εβοηθούσε το κατά δύναμιν εις την εκκλησίαν, ισταμένη πλησίον του μανουαλίου, δια να κολλά τα κεριά, και όσας πεντάρας έπαιρνε την Κυριακήν, όλας τας έπινε Δευτέραν, Τρίτην, Τετάρτην και... ... Ήρχετο κι η Στρατίνα, νοικοκυρά μέ δύο σπίτια, οπού εφώναζεν εις την αυλόπορταν, εις τον δρόμον και εις το καπηλείον όλα τα μυστικά της, δηλ. τα μυστικά των άλλων... ποία νοικάρισσα τής καθυστερεί δύο νοίκια, ποίος οφειλέτης τής χρεωστεί τον τόκον, ποία γειτόνισσα τής επήρεν ένα είδος, δανεικόν κι αγύριστον. Ο μαστρο Δημήτρης ο φραγκορράφτης της εχρωστούσε τρία νοίκια, ο μαστρο Παύλος ο Πισκολέτος πέντε, και τον μήνα που έτρεχεν, έξ. Η Λενιώ η κουμπάρα της τής πέρασε δευτέραν υποθήκην με δόλον εις το σπίτι, και τώρα ήτον ανάγκη να τρέχει εις δικηγόρους και συμβολαιογράφους διά να εξασφαλίσει τα δίκαιά της...» Ανέκαθεν λοιπόν ο κό- σμος ήθελε να εξομολογείται δημοσίως τα δικά του αλλά και να φανερώνει των άλλων τα κουσούρια... Κι αν κοιτάξουμε αιώνες πίσω, θα δούμε τους Αθηναίους, ακόμη και του Χρυσού αιώνα του Περικλέους, να ξεμπροστιάζονται στην Αγορά. ΚΑΣΤΑΝΑ ΚΑΙ ΚΑΛΑΜΠΟΚΙΑ ΚΑΙ ΜΠΑΚΑΛΙΣΤΙΚΑ ΜΕΖΕΔΑΚΙΑ Τέτοιες ημέρες περπατούσα με τους διάσημους στον πλούτο Ωνάση και στη μουσική Χατζιδάκι, έξω από το Σέντραλ Παρκ... και ξαφνικά μου δείχνει ο πρώτος τον Έλληνα υπαίθριο πωλητή και μου λέει: «Τσάκωσε τέσσερις σακουλίτσες κάστανα και καλαμπόκια». Τα τσακώνω, αρχίζουμε να μασουλάμε οι δυό, κλαψουρίζει ο τρίτος που δεν είχε δόντια: «Ζηλεύω...» «Ακολουθείστε με» λέει ο Σμυρνιός κι εκεί κοντά ήταν το μπιφμπέργκερ της Κατίνας Μόσχου. Μπαίνουμε και ρωτάει «έχετε γουδοχέρι;» «Έχουμε». Τους δίνει μια σακουλίτσα ψημένα καλαμπόκια και διατάζει «κάντε τα λυώμα». Έτσι ο μαέστρος τα απόλαυσε... Μετά, να στο τραπέζι μας ούζο και ελιές Καλαμών, φέτα, σαρδελίτσα... Εκείνος έπινε, εμείς καμακώναμε... Μας κοίταζε και κουνούσε το κεφάλι, ήρθε ο σοφέρ του, πάω να ξαπλώσω λίγο, είπε κι έφυγε με την τέταρτη σακουλίτσα για την Κάλλας που ήτανε στο ξενοδοχείο «Πιέρ». Γύρισα και είπα στον μαέστρο: «Δεν μπορώ να καταλάβω, τόσο πλούσιος και πίνει με μπακαλίστικους μεζέδες...» χαχάνισε ο Μάνος: «Κι εγώ δεν μπορώ να καταλάβω πώς κάνει μαζί σου παρέα...» «Γιατί;» «Γιατί το ούζο δεν πάει με φουά γκρά και τα τοιαύτα...» Η ΝΤΟΥΛΑΠΑ ΤΗΣ ΓΙΑΓΙΑΣ Υπήρξα αεικίνητος ρεπόρτερ που έπαιρνα συνεντεύξεις από μεγιστάνες, σταρ, ολυμπιονίκες, όμορφες γυναίκες, διασημότητες αλλά και τσαρλατάνους. Και όμως έκρυβα μέσα μου έναν άλλο εαυτό που αντιστεκόταν στο βιαστικό πρωτοσέλιδο ρεπορτάζ, αυτό που σήμερα έχει θεριέψει -κυρίως στην τηλεόραση- κι έχει κατασπαράξει την λογική, τον προβληματισμό, το γλαφυρό γράψιμο... Ανέκαθεν οι αρχισυντά- κτες με έχαναν, γιατί ξαφνικά με τσιμπούσε η μύγα της περισυλλογής και της δημιουργίας και απομονωνόμουν σε εντελώς δικά μου κείμενα... Επιστρέφοντας στην εφημερίδα, τα είχα ξεχάσει, αλλά η μητέρα μου -της τρίτης δημοτικού- τα καταχώνιαζε στη ντουλάπα της γιαγιάς, που μύριζε το καλοκαίρι ναφθαλίνη και λεβάντα. Τα ανασύρω σήμερα κιτρινισμένα. Είναι χαρτιά που ποτέ δεν ποτίστηκαν με αντιμόνιο, αλλά έχουν περονιάσει ανεξίτηλα τη μνήμη μου... Κάποια τα στέλνω στον «Νέο Κόσμο» μαζί με τα χρόνια μου πολλά για τα Χριστούγεννα και το Νέο Έτος. ΤΩΡΑ που η επεισοδιακή επίσκεψη Ερντογάν ανήκει πια στην ιστορία μαζί με τις συναισθηματικές εξάρσεις που τη συνόδευσαν, η χρονική απόσταση επιτρέπει -και η ανάγκη εξαγωγής ψύχραιμων συμπερασμάτων επιβάλλει- κάποιες στοιχειώδεις επισημάνσεις: ģ Η επίσκεψη υπονομεύτηκε ευθύς εξαρχής από τη δισέλιδη συνέντευξη Ερντογάν που δημοσιεύτηκε στην «Καθημερινή» την προηγουμένη. Η προσεκτική ανάγνωση της τελευταίας πιστοποιεί την εσκεμμένη πρόταξη από την εφημερίδα όσων στοιχείων της μπορούσαν να εκληφθούν ως πρόκληση – με πρώτη και καλύτερη την υπενθύμιση της παλιότερης (και τωρινής) θέσης του Τούρκου προέδρου για «αναθεώρηση» και «επικαιροποίηση» της πολυμερούς Συνθήκης της Λωζάννης, που αφορά όχι δύο αλλά δεκάδες χώρες. Στα ψιλά πέρασαν αντίθε- τα κάποια άλλα σημεία της, όπως η κατηγορηματική απάντησή του, σε σχετική ερώτηση του κ. Παπαχελά, πως ένας ελληνοτουρκικός πόλεμος είναι αδιανόητος και δεν θα 'πρεπε καν να συζητιέται. Κατά τα άλλα, το περιεχόμενο της συνέντευξης αποκάλυψε το (εξαιρετικά χαμηλό) επίπεδο πρόσληψης των επιμέρους ελληνοτουρκικών διαφορών από τον Τούρκο πρόεδρο – γεγονός που εξηγεί και την περίφημη σκηνή με τα χαρτάκια στο προεδρικό μέγαρο. Την εικόνα ολοκληρώνει το πρωτοσέλιδο άρθρο του ίδιου φύλλου της «Καθημερινής», που υπενθυμίζει ότι σε στιγμές ελληνοτουρκικής έντασης, οι ΗΠΑ κι όχι η Ε.Ε. ήταν αυτές που διασφάλισαν την ειρήνη ανάμεσα στις δύο χώρες. ģ Η «δυναμική» στάση του Προέδρου της Δημοκρατίας, θεσμικά άκρως προβληματική στον βαθμό που προηγήθηκε των συνομιλιών ουσίας με τον καθ' ύλην αρμόδιο πρωθυπουργό, είχε προαναγγελθεί με μαύρα γράμματα μια ολόκληρη εβδομάδα πριν από την επίμαχη συνέντευξη Ερντογάν, στο κύριο άρθρο του Θέμου Αναστασιάδη της Κυριακής 3/12. Με τους πιο ακραίους μάλιστα -σχεδόν γελοιογραφικούς- όρους: ενώ ο Αλέξης Τσίπρας τριγυρισμένος από «Συριζοχανουμάκια» ετοιμάζεται να ξεπουλήσει τα εθνικά δίκαια ανοίγοντας τον δρόμο της παραπομπής του στο Ειδικό Δικαστήριο για «προπαρασκευαστικές πράξεις εσχάτης προδοσίας», διαβάζουμε, ο Προκόπης Παυλόπουλος «που τύποις πρέπει να υποδεχθεί ως ομόλογό του έναν δικτάτορα, προφυλάσσει και την Ελλάδα και το κύρος του αξιώματος από τις βαρύτατες επιπτώσεις που μπορεί να υπάρξουν από την επίσκεψη Ερντογάν». Παρόμοιες υποδείξεις διατυπώθηκαν τις επόμενες μέρες ακόμη και από φιλοκυβερνητικές εφημερίδες (π.χ. «Εθνος», 7/12), υπαγορεύοντας ουσιαστικά στον (θεσμικά ανεύθυνο) ανώτατο άρχοντα τον ρόλο που «όφειλε» να διαδραματίσει. Κατόπιν εορτής, το σενάριο του Θέμου Αναστασιάδη θα αναδιατυπωθεί δε στο διαδίκτυο από συνεργάτες του, όπως ο παλαίμαχος Σταύρος Λυγερός: «Στον ρυθμό Παυλόπουλου χόρεψαν Τσίπρας-Ερντογάν». ģ Με δεδομένο το βαρύ κλίμα που είχε ήδη δημιουργηθεί, ανεξήγητη παραμένει η ανυπόκριτη χαρά (στα όρια του ενθουσιασμού) του υπουργού Εξωτερικών που κατέγραψαν οι τηλεοπτικές κάμερες στο αεροδρόμιο. ģ Η συγκυρία της επίσκεψης, με την αναγνώριση την προηγούμενη μέρα από τις ΗΠΑ της Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσας του Ισραήλ, υπήρξε καταλυτική για τις διαθέσεις του Ερντογάν. Για έναν ισλαμιστή που αισθάνεται ως πραγματικός ή δυνητικός ηγέτης όχι απλά του τουρκικού έθνους αλλά της μουσουλμανικής υπερεθνικής κοινότητας, που έχει πάει φυλακή για τις ιδέες του αυτές και διακατέχεται από τα σχετικά στερεότυπα για τους Εβραιοχριστιανούς «Αλλους», το πλήγμα ήταν εξαιρετικά βαρύ – και εξηγεί την οφθαλμοφανή δυσθυμία του Ερντογάν, πολύ πριν από την αντιπαράθεσή του on camera με τον κ. Παυλόπουλο. Το διαπιστώνουμε από την έκταση που οι τουρκικές εφημερίδες έδωσαν στα δύο γεγονότα, με την επίσκεψη στην Ελλάδα να εξαφανίζεται κυριολεκτικά μπροστά στην εβραιοχριστιανική «αρπαγή» της ιερής πόλης, αλλά και από τις κραυγές βουλευτών του ΑΚΡ, πως η καλύτερη «απάντηση» στην πρόκληση του Τραμπ θα είναι η εκ νέου μετατροπή της Αγια-Σοφιάς σε τζαμί. Οσο για τη δική μας θέση σ' αυτή την κοσμοαντίληψη, αποκαλυπτική είναι η «ανάλυση» ενός καθηγητή διεθνών σχέσεων -και πρύτανη του Πανεπιστημίου Γενί Γιουζίλ- στον ιστότοπο της κυβερνητικής «Σαμπάχ» (7/12): «Για τη Δύση, η Ελλάδα έχει ιστορική και θρησκευτική αποστολή. Λειτουργεί επίσης ως μαξιλάρι για τη Δύση. Ως τέτοια, δεν είναι σε θέση να ενεργήσει με τρόπο που να εξυπηρετεί μόνο τα δικά της εθνικά συμφέροντα όσον αφορά τη Συνθήκη της Λωζάννης». ģ Τελικό αποτέλεσμα της επίσκεψης, στο πεδίο τουλάχιστον των επίσημων δηλώσεων, υπήρξε η (αδιανόητη για προηγούμενα χρόνια) πανηγυρική αποδοχή από τον επισκέπτη κάποιων κομβικών ελληνικών θέσεων, όπως το εθνοτικά «τρισυπόστατο» της μειονότητας στη Θράκη, που μέχρι πρότινος αποτελούσε κόκκινο πανί για τον τουρκικό εθνικισμό. ģ Οσον αφορά, τέλος, το μείζον ζήτημα των ημερών, την πρόταση «επικαιροποίησης» της Συνθήκης της Λωζάννης, καλό είναι να έχουμε υπόψη μας μερικά πράγματα (εκτός από το πρακτικά απραγματοποίητο της αναθεώρησης μιας συνθήκης που υπογράφηκε από έντεκα κράτη με εντελώς διαφορετικά σήμερα συμφέροντα): Κατ' αρχάς, πως η όλη (πολύ κακή) ιδέα δεν αφορά τα ελληνοτουρκικά, αλλά το μεσανατολικό: τις πετρελαιοπηγές της Μοσούλης και του Κιρκούκ, που ως πεδία μάχης συνιστούν πραγματικό διακύβευμα. Κυρίως, όμως, το πραγμα- τικό γεγονός ότι μια κάποια εκδοχή «επικαιροποίησής» της στα ελληνοτουρκικά αποτελεί από καιρό αίτημα και της ελληνικής πλευράς. Η κατάργηση της σαρίας στην ελληνική Θράκη, π.χ. ως θεσμική προϋπόθεση της εκλογής των μουφτήδων, ισοδυναμεί με δραστική «επανερμηνεία» του άρθρου 45 της Συνθήκης. Ορισμένες άλλες διατά- ξεις, όπως η ρητή πρόβλεψη αποστρατιωτικοποίησης των νησιών του Αιγαίου και των ελληνοτουρκικών συνόρων στον Εβρο, έχουν ήδη αναθεωρηθεί στην πράξη μονομερώς από το ελληνικό κράτος, δίχως να προκληθεί κάποια ιδιαίτερη φασαρία. Προς τι τόση κινδυνολογία, λοιπόν; *Πηγή: Εφημερίδα των Συντακτών.
Links
Archive
11 December 2017
08 January 2018
Navigation
Previous Page
Next Page
